اضطراب مرگ و نشانگان افت روحیه در بیماران با سکته قلبی بستری در بخش‌های ویژه مراکز آموزشی درمانی دانشگاه علوم‌پزشکی ایران در سال 1400

Abstract

div style=text-align: justify;span style=line-height:2;span style=font-size:14px;span style=font-family:Tahoma;strongزمینه و هدف/strong توجه به عوارض روان‌شناختی بعد از سکته قلبی هم‌راستا با سایر عوارض فیزیولوژیکی آن از اهمیت بالایی برخوردار است. نزدیکی این بیماران به مرگ باعث اضطراب مرگ شده که می‌تواند روحیه آنان را تضعیف کند. این مطالعه با هدف تعیین اضطراب مرگ و نشانگان افت روحیه در بیماران با سکته قلبی بستری در مراکز آموزشی‌ درمانی دانشگاه علوم‌پزشکی ایران، سال 1400 انجام شد.br strongروش بررسی/strong پژوهش حاضر یک مطالعه مقطعی از نوع توصیفی است که بر روی 206 نفر از بیماران با سکته قلبی بستری در مراکز آموزشی‌درمانی دانشگاه علوم‌پزشکی ایران در نیمه اول سال 1400 انجام شد. نمونه‌گیری به‌روش مستمر انجام شد. ابزار گردآوری اطلاعات شامل فرم مشخصات جمعیت‌شناختی، پرسش‌نامه اضطراب مرگ تمپلر و نشانگان افت روحیه کیسان بود. برای تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از نسخه 20 نرم‌افزار آماری SPSS و آزمون‌های ضریب همبستگی پیرسون، تی مستقل و تحلیل واریانس استفاده شد.br strongیافته‌ها/strong بیشتر بیماران شرکت‌کننده در مطالعه مرد، متأهل، دارای شغل آزاد با میانگین سنی 12/49plusmn;57/97 سال بودند. میانگین و انحراف‌معیار اضطراب مرگ در بیماران با سکته قلبی 1/62plusmn;6/26 (در حد متوسط) بود. بیشتر بیماران (43/7 درصد) اضطراب مرگ متوسط داشتند. میانگین و انحراف‌معیار نشانگان افت روحیه در بیماران با سکته قلبی 5/34plusmn;11/88 (در حد شدید) بود. بیشتر بیماران (60/7 درصد) نشانگان افت روحیه شدید داشتند.br strongنتیجه‌گیری /strongاضطراب مرگ بیماران بعد از ابتلا به سکته قلبی در حد متوسط و نشانگان افت روحیه آن‌ها در حد شدید به دست آمد که توجه به آن‌ها و شناخت عوامل مؤثر بر آن توسط پرستاران شاغل در بخش‌های مراقبت ویژه قلبی ضروری است و توصیه می‌شود این مسئله در آموزش مراقبت از این بیماران گنجانده شود./span/span/span/div