بررسی تاثیر برنامه توانمندسازی بر میزان تاب آوری مادرانِ نوزاد مبتلا به بیماری مادرزادی قلبی

Abstract

مقدمه : تولد نوزاد مبتلا به بیماری مادرزادی قلبی در خانواده به عنوان یک منبع استرس است، لذا می بایست مادر برای مواجهه با شرایط سخت، توانمند شود. از سویی افزایش تاب آوری توانایی فرد در مقابله با عوامل استرس زا را افزایش می دهد هدف: پژوهش حاضر با هدف تعیین تاثیر توانمندسازی مادران دارای نوزاد مبتلا به بیماری قلبی مادرزادی بر میزان تاب آوری مادران انجام شد. روش: پژوهش حاضر یک مطالعه نیمه تجربی می باشد که بر 60 نفر از مادران دارای نوزاد متولد شده با بیماری مادرزادی قلبی در بخش NICU بیمارستان امام رضا (ع) مشهد در سال ۱۴۰۰ انجام شد. روش نمونه گیری در دسترس و ابزار مطالعه پرسشنامه دموگرافیک و مقیاس تاب آوری کانر بود. مراحل توانمندسازی مادران در ۹ جلسه 30 دقیقه ای بصورت دانش افزایی و مهارت آموزی در حیطه مراقبت های جسمی و عاطفی دنبال شد. پس از جمع آوری داده ها با نرم افزار spss 20 در دو بخـش آمار توصیفی و آمار استنباطی تحلیل آماری انجام شد. یافته ها: نتایج مطالعه حاضر نشان داد برنامه توانمندسازی مادران نوزاد مبتلا به بیماری مادرزادی قلبی بر میزان تاب آوری آنان بعد از مداخله (‌با میانگین 8/7 ± 2/64)‌ و در یک ماهگی نوزاد در مقایسه با گروه کنترل (‌با میانگین 7/9 ± 0/50) تاثیر آماری معنی داری داشته است (p<0.001)‌، اما میانگین نمره تاب آوری درون گروهی (در گروه مداخله) معنی دار نشده است p=0.61) ). بحث و نتیجه گیری: با توجه به نتایج پژوهش، توانمندسازی مادران با تاکید بر توانمندسازی عاطفی در برنامه های مراقبت پرستاری از نوزادان مبتلا به بیماری قلبی بستری در بخش مراقبت ویژه نوزادان مورد توجه باشد.