نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorسوری, حمیدfa_IR
dc.contributor.authorخداکرمی, ناهیدfa_IR
dc.contributor.authorزالی, علیرضاfa_IR
dc.contributor.authorنوری, علیرضاfa_IR
dc.contributor.authorاکبرپور, سمانهfa_IR
dc.contributor.authorعسگریان, فاطمه ساداتfa_IR
dc.date.accessioned1402-03-28T15:52:26Zfa_IR
dc.date.accessioned2023-06-18T15:52:27Z
dc.date.available1402-03-28T15:52:26Zfa_IR
dc.date.available2023-06-18T15:52:27Z
dc.date.issued2022-12-01en_US
dc.date.issued1401-09-10fa_IR
dc.identifier.citationسوری, حمید, خداکرمی, ناهید, زالی, علیرضا, نوری, علیرضا, اکبرپور, سمانه, عسگریان, فاطمه سادات. (1401). بررسی اپیدمیولوژی کووید -19 در شهر تهران – ایران. مجله اپیدمیولوژی ایران, 18(3), 177-186.fa_IR
dc.identifier.issn1735-7489
dc.identifier.issn2228-7507
dc.identifier.urihttp://irje.tums.ac.ir/article-1-6586-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/989771
dc.description.abstractمقدمه و اهداف: پاندمی کووید-19 جهان را با مشکلات مختلفی مواجه ساخته است. این مطالعه به بررسی اپیدمیولوژی بیماری در شهر تهران در سه‌ماهه اول شروع اپیدمی پرداخته است. روش کار: اطلاعات موجود ثبت‌شده برای مبتلایان از اول اسفند 1398 لغایت آخر اردیبهشت 1399 در تهران استفاده شد. برای تهیه نقشه‌های پراکندگی مربوط به بیماری، آدرس محل سکونت بیماران در نقشه زمینی گوگل (گوگل ارث) به نرم‌افزار ARC-GIS نسخه 4-10 فراخوانی شد؛ روش‌های به‌کاررفته در GIS شامل IDW, Hotspot و همچنین توزیع نرمال شده بودند. یافته‌ها: تعداد 3699 نفر از بیماران در تهران که نتیجه تست پی‌سی‌آر آن‌ها مثبت قطعی بود وارد مطالعه شدند. از تعداد کل افراد، 550 نفر فوت یا میزان کشندگی بیماری در موارد بستری 14/9 درصد بود. از مبتلایان 1530 نفر (41/4 %) بهبود و 1619 نفر باقی‌مانده تا زمان جمع‌آوری اطلاعات تحت درمان بوده‌اند. از کل موارد مبتلای قطعی 1479 نفر زن (40 درصد) بودند. میانگین سنی بیماران برابر با 57/4 سال با انحراف معیار 16/5 سال بوده است. تراکم موارد ابتلا در برخی مناطق پرتراکم جمعیتی مانند مناطق 4، 8 و 13 و همین‌طور وجود برخی خوشه‌های بیماری در محله‌هایی مانند تهرانپارس، خیابان‌های آیت و پیروزی از نکات قابل‌توجه است. نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد روند اپیدمی کووید-19 بسیار جدی است و نیاز به تمهیدات بلندمدت دارد؛ اما برای کنترل این بیماری آمادگی نظام سلامت، سیاست جداسازی نمودن بیماران و افراد مشکوک، پوشیدن ماسک صورت و کاهش تماس‌ها به‌ویژه در مناطق پرتراکم از مهم‌ترین عوامل کنترل‌کننده هستند.fa_IR
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherانجمن علمی اپیدمیولوژیست‌های ایرانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله اپیدمیولوژی ایرانfa_IR
dc.relation.ispartofIranian Journal of Epidemiologyen_US
dc.subjectاپیدمیولوژیfa_IR
dc.subjectتهرانfa_IR
dc.subjectکووید -19fa_IR
dc.subjectاپیدمیولوژیfa_IR
dc.titleبررسی اپیدمیولوژی کووید -19 در شهر تهران – ایرانfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.contributor.departmentاستاد اپیدمیولوژی، مرکز تحقیقات ارتقای ایمنی و پیشگیری از مصدومیت‌ها، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentمرکز تحقیقات سلامت مردان و بهداشت باروری، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentاستاد جراحی مغز و اعصاب، مرکز تحقیقات کاربردی و اعصاب، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentمرکز مطالعات و برنامه‌ریزی ریزی شهرداری تهران، تهران، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentدکترای اپیدمیولوژی، مرکز تحقیقات اختلالات خواب شغلی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentمرکز تحقیقات عوامل اجتماعی موثر برسلامت دانشگاه علوم پزشکی کاشان، کاشان، ایرانfa_IR
dc.citation.volume18
dc.citation.issue3
dc.citation.spage177
dc.citation.epage186


فایل‌های این مورد

فایل‌هااندازهقالبمشاهده

فایلی با این مورد مرتبط نشده است.

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد