بررسی تأثیر هشت هفته بازتوانی قلبی بر شاخص‌های عملکردی فشار خون سیستولی و دیاستولی، ضربان قلب استراحتی و ظرفیت عملکردی VO2max و Met در بیماران مرد 55 تا 70 ساله با جراحی پیوند عروق کرونر

Abstract

زمینه و هدف: بیماری‌های قلبی عروقی، علت اصلی مرگ را در سراسر دنیا تشکیل می‌دهند بنابراین هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر هشت هفته بازتوانی قلبی بر شاخص‌های عملکردی فشار خون سیستولی و دیاستولی، ضربان قلب استراحتی و ظرفیت عملکردی حداکثر اکسیژن مصرفی و MEtدر بیماران مرد 55 تا 70 ساله با جراحی پیوند عروق کرونر بود. روش کار: جامعه آماریاین مطالعه نیمه تجربی شامل 120 نفر از بیماران مرد مراجعه کننده به مرکز قلب ساری بود که از این میان 40 نفر برگزیده شدند. سپس به طور تصادفی و مساوی به گروه های 20 نفره کنترل و مداخله درمانی با توانی قلبی ورزشی تقسیم شدند. برنامه بازتوانی قلبی ورزشی شامل 24 جلسه به صورت 3 روز در هفته به مدت 2 ماه بود که شامل 15 دقیقه گرم کردن، 30 دقیقه تردمیل و 20 دوچرخه ثابت و 15 دقیقه سرد کردن بود. جهت تجزیه و تحلیل اماری از آزمون t مستقل استفاده گردید. یافته‌ها: نتایج نشان داد هشت هفته بازتوانی قلبی بر بهبود فشار خون سیستولی، دیاستولی، بهبود ضربان قلب و بهبود ظرفیت عملکردی حداکثر اکسیژن مصرفی و MEt بیماران مرد 55 تا 70 ساله با جراحی پیوند عروق کرونر تاثیر دارد. نتیجه ­گیری: یافته­ها نشان داد که بازتوانی قلبی ورزشی ظرفیت عملکردی بیماران عروق کرونری را بهبود می‌بخشد و در نتیجه پیشنهاد می­شود به منظور کنترل ریسک فاکتورهای فشارخون سیستولی و دیاستولی برای درمان بیمارانی که جراحی پیوند عروق کرونر انجام داده­اند، از برنامه های بازتوانی قلبی به صورت دوره­ای استفاده شود.