مدل دینامیک رویکرد شناختی کاربران ایرانی شبکه‌های اجتماعی در بحران کرونا با استفاده از هوش مصنوعی

Abstract

زمینه و هدف: در دسامبر سال 2019 ویروس کرونا از کشور چین شهر ووهان مرکز استان هوبئی آغاز شد و به سرعت بسیار زیادی گسترش یافت و در همه کشورها، آحاد جامعه و ارگان‌های دولتی را کاملاً به خود درگیر کرد. هدف از مطالعه‌ی حاضر بررسی مدل دینامیک رویکرد شناختی کاربران ایرانی شبکه‌های اجتماعی در بحران کرونا با استفاده از هوش مصنوعی بود. روش کار: از آنجا که برای نیل به این هدف، نیاز است پژوهش­های فراوانی صورت پذیرد و مسئله از ابعاد گوناگونی مورد بررسی قرار گیرد، روش متناسنتز انتخاب شد و به همین منظور فراخوانی در ماه‌های پایانی سال 1398 و با اوج گرفتن موج کرونا و تحت تأثیر قرار گرفتن شئون مختلف زندگی مردم، در ستاد توسعه علوم و فناوری‌های شناختی برگزار شد. برای این منظور، بالغ بر 25 میلیون پست زبان فارسی از رسانه­های اجتماعی در بازه زمانی1 بهمن 98 الی 11 خرداد 99 جمع­آوری، پیش­پردازش و سپس در اختیار تیم­های علاقنمد قرارگرفت. سپس نتایج این طرح­ها در قالب 148 گزاره استخراج شده است. یافته‌ها: نتایج حاصله از تحلیل گزاره­ها، طی یک پژوهش کیفی منجر به شناسایی 11 مقوله اصلی شد که در 6 بعد مختلف از یک مدل جامع قرار می­گرفتند. به این ترتیب ابعاد گوناگون رویکرد شناختی کاربران ایرانی رسانه‌های اجتماعی در این بحران طبیعی، ما را به یک مدل جامع رساند که آن را "سامع" نامیدیم. نتیجه‌گیری: به طور کلی می‌توان بیان داشت که این مدل چنین مشخص می­کند که تأثیرگذاران بر ذهنیات، احساسات و نگرش‌های ادراکی و رفتار کاربران در فضای مجازی مؤثر هستند و مجددآ رفتارها کاربران در فضای مجازی بر ذهنیات، احساسات و نگرش­های آنان تأثیرگذار است.