پیش‌بینی معنای زندگی بر مبنای اضطراب مرگ، سلامت معنوی و نشانگان افت روحیه در سوگواران کووید-19

Abstract

زمینه و هدف: آثار ناشی از مرگ یکی از اعضای خانواده بار روانی بالایی برای خانواده دارد. هدف از انجام تحقیق حاضر پیش‌بینی معنای زندگی بر مبنای اضطراب مرگ، سلامت معنوی و نشانگان افت روحیه در سوگواران کرونا در شهر تهران بود. روش­ کار: برای انجام تحقیق کاربردی حاضر که به روش همبستگی انجام شد از بین شهروندان تهرانی در بهار 1400 که حداقل یکی از اعضای درجه ‌یک خانواده خود را در اثر ابتلا به COVID-19 از دست‌ داده بودند به صورت در دسترس و اینترنتی تعداد 215 به عنوان نمونه انتخاب شده و به پرسشنامه‌های اضطراب مرگ (DAS) (تمپلر، 1970)، معنای زندگی (MLQ) (استگر، 2010)، سلامت معنوی (SWBS) (پولتزین و الیسون، 1982) و نشانگان افت روحیه (DS) (کیسان و همکاران، 2004) پاسخ دادند. یافته‌ها: نتایج نشان داد بین معنای زندگی و سلامت معنوی رابطه مثبت و معنی‌دار وجود دارد (001/0p=؛ 31/0r=) و بین اضطراب مرگ و معنای زندگی رابطه معکوس معناداری وجود دارد (001/0p=؛ 57/0-r). همچنین بین نشانگان افت روحیه و معنای زندگی رابطه منفی و معناداری مشاهده شد (001/0p=؛ 39/0r=). از طرف دیگر مشخص شد متغیرهای پژوهش به‌ صورت هم‌زمان 36 درصد از تغییرات واریانس معنای زندگی را پیش­بینی می­کنند. همچنین ضرایب بتا نشان داد اضطراب مرگ و نشانگان افت روحیه می‌توانند به‌طور معنی­داری معنای زندگی را در افرادی که سوگواران COVID-19 هستند، پیش­بینی کنند. نتیجه­ گیری: بر اساس نتایج، طراحی و تدوین یک برنامه جامع آموزشی و حمایتی با رویکرد معنوی و توجه به ابعاد وجودی در سوگواران کرونا ضروری به نظر می‌رسد.