نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorرضائی, شیواfa_IR
dc.contributor.authorخلعتبری, جوادfa_IR
dc.contributor.authorکلهرنیا گلکار, مریمfa_IR
dc.contributor.authorتاجری, بیوکfa_IR
dc.date.accessioned1402-03-27T09:39:46Zfa_IR
dc.date.accessioned2023-06-17T09:39:46Z
dc.date.available1402-03-27T09:39:46Zfa_IR
dc.date.available2023-06-17T09:39:46Z
dc.date.issued2023-01-01en_US
dc.date.issued1401-10-11fa_IR
dc.identifier.citationرضائی, شیوا, خلعتبری, جواد, کلهرنیا گلکار, مریم, تاجری, بیوک. (1401). اثر بخشی رویکرد درمانی متمرکز بر شفقت بر تاب آوری، بهزیستی روان شناختی و کیفیت زندگی بیماران مبتلا به HIV+. مجله علوم پزشکی رازی, 29(11), 68-78.fa_IR
dc.identifier.issn2228-7043
dc.identifier.issn2228-7051
dc.identifier.urihttp://rjms.iums.ac.ir/article-1-7312-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/988889
dc.description.abstractزمینه و هدف: با توجه به آثار منفی روانی بیماری ایدز در بیماران مبتلا به این بیماری، این پژوهش با هدف اثربخشی درمان متمرکز بر شفقت بر تاب آوری، بهزیستی روان شناختی و کیفیت زندگی مبتلایان به HIV صورت گرفت. روش کار: پژوهش حاضر آزمایشی و از جمله طرح های پیش آزمون-پس آزمون با یک گروه آزمایش و یک گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش کلیه بیماران HIV+ مرکز بیماری­های رفتاری به تعداد ۳۳۰ نفر در سال ۱۳۹۷ بود که به روش نمونه­گیری هدفمند تعداد 30 نفر از افرادی که ملاک­های ورود به پژوهش را داشتند و برای این پژوهش اعلام آمادگی کردند، وارد مطالعه شدند. داوطلبین به طور تصادفی در یک گروه ۱۵ نفره آزمایش و یک گروه ۱۵ نفره کنترل جایگزاری شدند. گروه های آزمایش تحت ۸ جلسه مداخله ۱۲۰ دقیقه­ای درمان متمرکز بر شفقت قرار گرفتند. گروه گواه تا پایان جلسات هیچ مداخله­ای دریافت نکرد. از تحلیل کوواریانس برای تجزیه و تحلیل داده­ها استفاده شد. یافته‌ها: یافته­ها حاکی از آن بود که درمان متمرکز بر شفقت، بر همه متغیرهای پژوهش شامل تاب آوری، بهزیستی روانشناختی و بعد جسمانی و روانی کیفیت زندگی تأثیرگذار بوده است و در سطح ۰۰۱/۰ معنادار می­باشند. نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج می‌توان اذعان داشت که درمان متمرکز بر شفت می‌تواند به عنوان یک راهکار روان درمانی در بهبود سطح کیفیت زندگی بیماران مبتلا به ایدز بکار رود و چنین رویکرد درمانی به عنوان یک عامل غیردارویی می‌تواند در جهت سلامت روانی زندگی بیماران مبتلا به ایدز استفاده شود.fa_IR
dc.format.extent674
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی ایرانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله علوم پزشکی رازیfa_IR
dc.relation.ispartofRazi Journal of Medical Sciencesen_US
dc.subjectدرمان متمرکز بر شفقتfa_IR
dc.subjectتاب آوریfa_IR
dc.subjectبهزیستی روان شناختیfa_IR
dc.subjectکیفیت زندگیfa_IR
dc.subjectHIV+fa_IR
dc.subjectروانشناسی بالینیfa_IR
dc.titleاثر بخشی رویکرد درمانی متمرکز بر شفقت بر تاب آوری، بهزیستی روان شناختی و کیفیت زندگی بیماران مبتلا به HIV+fa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.contributor.departmentدانشجوی دکتری تخصصی، گروه روانشناسی سلامت، واحد امارات، دانشگاه آزاد اسلامی، دبی، امارات متحده عربیfa_IR
dc.contributor.departmentدانشیار، گروه روانشناسی، واحد تنکابن، دانشگاه آزاد اسلامی، تنکابن، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentاستادیار، گروه روانشناسی، واحد کرج، دانشگاه آزاد اسلامی، کرج، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentگروه روانشناسی، واحد کرج، دانشگاه آزاد اسلامی، کرج، ایرانfa_IR
dc.citation.volume29
dc.citation.issue11
dc.citation.spage68
dc.citation.epage78


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد