بررسی اثرات آسپیرین بر سطح بیان ژنهای BAX، Bcl-2 و iNOS در رده سلولی سرطانی Hela

Abstract

زمینه و هدف: مطالعات نشان داده اند که آسپرین دارای اثرات ضدسرطانی بر سلول‌های سرطانی می‌باشد. گرچه یافته‌های پژوهشی بیانگر اثرات ضد سرطانی آسپرین می‌باشند، اما اثر مهاری آسپرین بر سلول‌های سرطانی هنوز نیز چالش برانگیز است. مطالعه حاضر به بررسی اثرات سیتوتوکسیک آسپرین بر سلول‌های سرطانی دهانه رحم و بیان ژن‌های BAX، Bcl-2 و iNOS پرداخته است. روش کار: طی این تحقیق تجربی- آزمایشگاهی، رده سلولی سرطانی دهانه رحم از انستیتو پاستور خریداری شد و سلول‌ها به گروه‌های تیمار شده با آسپرین در غلظت‌های 0001/0، 001/0، 01/0، 1/0، 1 و 10 میلی‌گرم بر میلی‌لیتر و نیز گروه کنترل (عدم تیمار) تقسیم‌بندی شدند. زنده مانی سلول‌ها به کمک روش سنجش MTT اندازه گیری شد و سطح بیان ژن‌های BAX، Bcl-2، iNOS با کمک تکنیک RT-qPCR ارزیابی گردید. داده‌ها با استفاده از آزمون آماری واریانس یک طرفه آنالیز شدند. یافته‌ها: غلظت‌های 1 و 10 میلی‌گرم/میلی‌لیتر آسپیرین سبب کاهش معنادار زنده‌مانی سلول‌ها گردید (به ترتیب 05/0 p< و 001/0p <). دوز 1 میلی‌گرم/میلی‌لیتر آسپیرین سبب افزایش نسبت BAX/Bcl-2 (18/3) و سطح بیان ژن iNOS (05/0 p<) در سلول‌های Hela شد. نتیجه‌گیری: غلظت‌های پایین آسپیرین دارای اثرات سیتوتوکسیک بر سلول‌های سرطانی دهانه رحم نبوده، اما غلظت‌های بالاتر اثرات سیتوتوکسیک داشته و می‌توانند احتمالا سبب آپوپتوز وابسته به BAX و نیتریک اکساید در سلول‌های سرطانی دهانه رحم شوند. در مجموع به نظر می‌آید آسپیرین با دوز مصرفی فارماکولوژیک اثرات ضد سرطانی بر سرطان دهانه رحم نخواهد داشت.