نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorاسدی, مهدیهfa_IR
dc.contributor.authorفرزانگی, پروینfa_IR
dc.contributor.authorآذربایجانی, محمدعلیfa_IR
dc.date.accessioned1402-03-27T07:47:58Zfa_IR
dc.date.accessioned2023-06-17T07:47:58Z
dc.date.available1402-03-27T07:47:58Zfa_IR
dc.date.available2023-06-17T07:47:58Z
dc.date.issued2023-04-01en_US
dc.date.issued1402-01-12fa_IR
dc.identifier.citationاسدی, مهدیه, فرزانگی, پروین, آذربایجانی, محمدعلی. (1402). اثر تمرین شنا، سلول و لیزر بر بیان ژن‌های درگیر در اتوفاژی (LC3 و Beclin-1) در موش‌های مدل آزواسپرمی. مجله علوم پزشکی رازی, 30(2), 0-0.fa_IR
dc.identifier.issn2228-7043
dc.identifier.issn2228-7051
dc.identifier.urihttp://rjms.iums.ac.ir/article-1-6267-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/988838
dc.description.abstractزمینه و هدف: ناباروری در مردان 10-20 درصد موارد به‌علت آزواسپرمی است. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر تمرین شنا، سلول و لیزر بر بیان ژن‌های درگیر در اتوفاژی در موش‌های مدل آزواسپرمی بود. روش بررسی:30 سر رت 6 تا 8 هفته‌ای از مرکز پژوهش و تکثیر حیوانات آزمایشگاهی تهران به‌صورت تصادفی انتخاب، و سپس مدل آزواسپرمی با داروی بوسولفان با دوز 40 میلی‌گرم القاء و پس از گذشت یک‌ماه در هر گروه موش‌ها به‌صورت زیر گروه‌بندی شدند: کنترل بیمار، کنترل سالم، کنترل بیمار + لیزر، کنترل بیمار + شنا، گروه کنترل بیمار + سلول و گروه کنترل بیمار + سلول + لیزر + شنا (یک‌ماه بعد از ایجاد مدل یک‌بار سلول‌های بنیادی به‌صورت پیوند در ناحیه مجران دفران به میزان یک میلیون سلول برای هر موش پیوندزده شد سپس پس از گذشت یک هفته از پیوند سلول لیزر با طول موج 8/632 نانومتر و توان 10 میلی‌وات و انرژی 3 ژول به‌صورت سه تکرار در کل دوره مطالعه با فاصله هر هفته یک‌بار اعمال شد و پس از بهبود زخم ناحیه پیوند سلولی بر روی شکم، به‌صورت روزانه به‌مدت 30 دقیقه در روز، 5 روز در هفته شنا انجام دادند که این زمان به‌مدت 8 هفته انجام گرفت. یافته‌ها: نتایج نشان داد که القای مدل آزواسپرمی سبب افزایش معنی‌دار بیان ژن‌های LC3 (P≤0/01) و Beclin-1 (P≤0/01) بافت بیضه نسبت به گروه کنترل شد که شنا در ترکیب با سلول‌ و لیزر سبب کاهش LC3 (P≤0/05) و Beclin-1 (P≤0/05) و مهار اتوفاژی در موش‌های مدل آزواسپرمی شد. نتیجه‌گیری: تمرین شنا در ترکیب با سلول‌درمانی و لیزردرمانی با مهار اتوفاژی ممکن است اثر حفاظتی خود را در موش‌های مدل آزواسپرمی اعمال نماید و سبب بارور شدن موش‌ها شود.fa_IR
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی ایرانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله علوم پزشکی رازیfa_IR
dc.relation.ispartofRazi Journal of Medical Sciencesen_US
dc.subjectآزواسپرمیfa_IR
dc.subjectاتوفاژیfa_IR
dc.subjectتمرین ورزشیfa_IR
dc.subjectسلول‌درمانی و لیزردرمانیfa_IR
dc.subjectفیزیولوژی ورزشfa_IR
dc.titleاثر تمرین شنا، سلول و لیزر بر بیان ژن‌های درگیر در اتوفاژی (LC3 و Beclin-1) در موش‌های مدل آزواسپرمیfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.citation.volume30
dc.citation.issue2
dc.citation.spage0
dc.citation.epage0


فایل‌های این مورد

فایل‌هااندازهقالبمشاهده

فایلی با این مورد مرتبط نشده است.

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد