تأثیر سه هفته تمرینات حسی عمقی همراه با امواج فراصوت بر درد و فعالیت الکترومایوگرافی عضلات منتخب در فوتسالیست‌های دارای درد مزمن مچ پا حین راه رفتن

Abstract

زمینه و هدف: کمک به بازگشت ایمن ورزشکار آسیب­دیده (RTS) در کوتاه­ترین زمان در حد زیادی به بازتوانی مناسب و به­موقع وابسته است. هدف این مطالعه تعیین تأثیرات تمرینات حسی- عمقی همراه با اولتراسوند تراپی بر میزان درد مزمن مچ پای بازیکنان جوان همراه با ارزیابی تغییرات فعالیت 2 عضله تخصصی تیبیالیس آنتریور و پرونئوس لانگوس حین راه رفتن بود. روش کار: نمونه آماری پژوهش حاضر شامل 24 نفر (12 نفر گروه تجربی و 12 نفر گروه کنترل) بود. شدت درد در هر دو گروه از طریق فرم استاندارد Visual analogue scale مورد ارزیابی قرار گرفت. فعالیت الکترومایوگرافی عضلات تیبیالیس آنتریور و پرونئوس لانگوس آزمودنی­های دو گروه در فاز استانس در مسیر 14 متری هر دو گروه ثبت شد (پیش آزمون). سپس گروه تجربی به مدت سه هفته پروتکل تمرینات حسی- عمقی همراه با امواج فراصوت را با فرکانس 3 مگا هرتز دریافت کردند. گروه کنترل در این مدت فعالیت‌های معمولی خود را انجام می‌داد. گروه­ها پس از دوره، مجدد آزمون‌های تعیین شدت درد و ثبت فعالیت الکتریکی عضلات را مانند پیش آزمون انجام دادند (پس‌آزمون). برای تجزیه‌وتحلیل آماری از آزمون T همبسته برای مقایسه درون‌گروهی و T مستقل برای مقایسه بین گروهی استفاده شد (05/0p<). یافته‌ها: نتایج اختلاف معنادار را تنها در فعالیت عضله پرونئوس لانگوس در مقایسه پیش و پس‌آزمون گروه تجربی نشان داد (005/0p=). همچنین، اختلاف معناداری در میزان درد در گروه تجربی قبل و بعد از اعمال مداخلات توان‌بخشی را در مقایسه درون‌گروهی مشاهده شد (016/0 p=). نتیجه­ گیری: بر اساس نتایج این مطالعه، می‌توان ذکر کرد که استفاده از تمرینات حسی عمقی به همراه امواج فراصوت می‌تواند به­ عنوان روشی مؤثر در توان‌بخشی درد مزمن مچ پای ورزشکاران آسیب­دیده بکار گرفته شود.