بررسی ارتباط کیفیت زندگی و استقامت قلبی-تنفسی در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2

Abstract

زمینه و هدف: استقامت قلبی-تنفسی یکی از فاکتورهای مرتبط با سلامت می‌باشد که می‌تواند در کیفیت زندگی (Quality of life-QOL) بیماران دیابتی مؤثر باشد. هدف تحقیق حاضر بررسی ارتباط QOL با آمادگی قلبی- تنفسی در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 بود. روش کار: در پژوهش مقطعی همبستگی حاضر از میان بیماران مراجعه‌کننده به مراکز بهداشتی شهرستان زابل 150 بیمار مبتلا به دیابت نوع دو با به صورت تصادفی ساده انتخاب شدند که شامل 75 زن و 75 مرد بودند. QOL، مشخصات دموگرافیک و سابقه دیابت بیماران با استفاده از پرسش نامه اندازه‌گیری شدند. متغیرهای خونی به صورت ناشتا اندازه‌گیری شدند. آمادگی قلبی- تنفسی نیز با استفاده از آزمون پله تکومسه اندازه‌گیری شد. جهت تجزیه و تحلیل آماری از ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد. یافته‌ها: بین استقامت قلبی- تنفسی و QOL بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 ارتباط مثبت و معنی‌داری مشاهده شد. همچنین بین استقامت قلبی- تنفسی با کنترل قند خون، سن و سابقه بیماری دیابت نوع 2 ارتباط منفی و معنی‌داری مشاهده شد. نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج می‌توان گفت که کاهش عملکرد قلبی- تنفسی یکی از عوارض ناشی از دیابت نوع 2 می‌باشد که منجر به کاهش QOL این بیماران می‌باشد و در ارتباط با سابقه دیابت و کنترل ضعیف قند خون در این بیماران می‌باشد.