| dc.contributor.author | کرانیان, فرحناز | fa_IR |
| dc.contributor.author | عارفی, مختار | fa_IR |
| dc.contributor.author | امیری, حسن | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 1402-03-27T04:39:32Z | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 2023-06-17T04:39:32Z | |
| dc.date.available | 1402-03-27T04:39:32Z | fa_IR |
| dc.date.available | 2023-06-17T04:39:32Z | |
| dc.date.issued | 2022-11-01 | en_US |
| dc.date.issued | 1401-08-10 | fa_IR |
| dc.identifier.citation | کرانیان, فرحناز, عارفی, مختار, امیری, حسن. (1401). مقایسه اثرگذاری دو روش درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و خانواده درمانی بر رضایت زناشویی مادران. مجله علوم پزشکی رازی, 29(8), 77-88. | fa_IR |
| dc.identifier.issn | 2228-7043 | |
| dc.identifier.issn | 2228-7051 | |
| dc.identifier.uri | http://rjms.iums.ac.ir/article-1-6869-fa.html | |
| dc.identifier.uri | https://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/988752 | |
| dc.description.abstract | زمینه و هدف: مشکلات اجتماعی و استرس‌های محیطی باعث شده‌اند که زوجین در روابط زناشویی دچار مشکلات فراوانی شوند و همچنین این تاثیر مخرب بر روی احساسات هیجانی آنان از جمله فراشناخت و چگونگی ابراز هیجان آنان نیز سرایت کرده است لذا پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی خانواده درمانی بوئنی و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر رضایت زناشویی مادران دارای تک فرزند انجام گرفت.
روش کار: این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی و طرح پیش آزمون- پس آزمون با دو گروه آزمایش و یک گروه گواه است. جامعه آماری پژوهش شامل مادران تک فرزند پیش دبستانی مهدکودک های کرمانشاه در سال 1399 بودند. تعداد 45 نفر به روش تصادفی ساده انتخاب و به طور تصادفی با جایگزینی در دو گروه آزمایش و یک گروه گواه، به تعداد برابر 15 نفر گمارده شدند. داده ها در مراحل پیش آزمون- پس آزمون با مقیاس تنظیم شناختی هیجان (CERQ-P)گردآوری شد. اعضای گروه آزمایش پس از اجرای پیش آزمون بطور جداگانه در هشت جلسه هفتگی 5/1 ساعته خانواده درمانی بوئنی و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد شرکت کردند. برای تحلیل داده ها از آزمون تحلیل کوواریانس و آزمون تعقیبی بونفرونی استفاده شد.
یافته‌ها: نتایج آزمون تحلیل کوواریانس نشان داد اثر خانواده درمانی بوئنی و اثر درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر رضایت زناشویی هیجان در افراد معنادار و با ثبات است(05/0 >P). نتایج آزمون بونفرونی نشان داد با توجه به اندازه تفاضل‌ها، اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد در هم سنجی با مداخله دیگر بر رضایت زناشویی و مولفه های مربوط به آن بیشتر بود.
نتیجه‌گیری: هر دو روش درمانی می توانند در افزایش رضایت زناشویی مادران موثر باشند و در اثربخشی این دو روش بر رضایت زناشویی مادران تفاوتی دیده نشد. | fa_IR |
| dc.format.extent | 688 | |
| dc.format.mimetype | application/pdf | |
| dc.language | فارسی | |
| dc.language.iso | fa_IR | |
| dc.publisher | دانشگاه علوم پزشکی ایران | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | مجله علوم پزشکی رازی | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | Razi Journal of Medical Sciences | en_US |
| dc.subject | خانواده درمانی بوئنی | fa_IR |
| dc.subject | رضایت زناشویی | fa_IR |
| dc.subject | درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (ACT) | fa_IR |
| dc.subject | روانشناسی بالینی | fa_IR |
| dc.title | مقایسه اثرگذاری دو روش درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و خانواده درمانی بر رضایت زناشویی مادران | fa_IR |
| dc.type | Text | en_US |
| dc.type | پژوهشي | fa_IR |
| dc.contributor.department | دانشجوی دکتری روانشناسی عمومی، واحد کرمانشاه، دانشگاه آزاد اسلامی، کرمانشاه، ایران | fa_IR |
| dc.contributor.department | دانشیار، گروه روانشناسی، واحد کرمانشاه، دانشگاه آزاد اسلامی، کرمانشاه، ایران | fa_IR |
| dc.contributor.department | استادیار، گروه روان شناسی دانشگاه واحد کرمانشاه، دانشگاه آزاد اسلامی، کرمانشاه، ایران | fa_IR |
| dc.citation.volume | 29 | |
| dc.citation.issue | 8 | |
| dc.citation.spage | 77 | |
| dc.citation.epage | 88 | |
