شناسایی عوامل مؤثر بر نارضایتی‌های اجتماعی و حقوقی زنان در زمان قرنطینه‌های بیماری کووید-19

Abstract

زمینه و هدف: شیوع بیماری کووید-19 بر همه جنبه‌های زندگی افراد تأثیر منفی گذاشت و از آنجایی که نقش زنان در جامعه شناخته شده است؛ هدف پژوهش شناسایی عوامل مؤثر بر نارضایتی‌های اجتماعی و حقوقی زنان در زمان قرنطینه‌های بیماری کووید-19 بود. روش­ کار: روش تحقیق­ پیمایشی- توصیفی می­باشد. جامعه­ی آماری شامل کلیه زنان شاغل در مشاغل آزاد و خانگی در شهر بندرعباس بود که در سال 1399 مشغول به کار بودند و در دوره کرونا مشاغل آن­ها آسیب دید و تعداد آنها بنا بر استعلام از واحد اصناف شهر بندرعباس بالغ بر 10000 نفر بود. حجم نمونه از طریق جدول کرجسی مورگان به تعداد 373 نفر، به روش نمونه‌گیری تصادفی ساده انتخاب گردید. در این پژوهش از ابزار پرسشنامه محقق ساخته با 32 گویه و پنج مؤلفه عوامل قانونی (4 گویه)، عوامل سیاسی (7 گویه)، عوامل اقتصادی (7 گویه)، عوامل اجتماعی (7 گویه) و مشکلات (چالش‌های) حوزه شغلی (7 گویه) استفاده شد. در بخش آمار استنباطی از آزمون ضرایب مسیر t استفاده شد. یافته ­ها: نتایج نشان داد که عوامل قانونی، سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و مشکلات حوزه شغلی از عوامل مؤثر بر نارضایتی‌های اجتماعی و حقوقی زنان در زمان قرنطینه‌های بیماری کووید-19 می‌باشند. نتیجه­ گیری: به طور کلی می‌توان نتیجه گرفت که قرنطینه در زمان شیوع و اپیدمی هر نوع بیماری همزمان دارای آثار مثبت و منفی می‌باشد و از راهکارهای کاهش آثار منفی شناخت عوامل مؤثر بر نارضایتی اجتماعی و حقوقی افراد جامعه می‌باشد که نیاز است مسئولان امر به این موارد توجه داشته باشند.