مقایسه تاثیر تمرینات پیلاتس و ثبات مرکزی بر دیاستازیس رکتی، درد، ناتوانی عملکردی و کیفیت زندگی مادران نخست‌زای مبتلا به کمردرد مزمن غیراختصاصی

Abstract

چکیده:br مقدمه: هدف از تحقیق حاضر مقایسه تاثیر تمرینات پیلاتس و ثبات مرکزی بر دیاستازیس رکتی،br درد، ناتوانی عملکردی و کیفیت زندگی مادران نخستزای مبتلا به کمردرد مزمن غیراختصاصیbr میباشد.br روش مطالعه: تعداد 20 نفر از مادران نخستزا بین سنین 20 تا 30 سال بر اساس معیارهای ورود وbr خروج از تحقیق وارد تحقیق شدند. در مرحله پیشآزمون، دیاستازیس رکتی، درد، ناتوانی عملکردیbr و کیفیت زندگی آزمودنیها به ترتیب به وسیله دستگاه سونوگرافی، مقیاس بصری VAS، پرسشنامهbr اوسوستری و پرسشنامه SF36 مورد ارزیابی قرار گرفت. پس از آن آزمودنیهای گروههای تمرینی،br تمرینات مربوط به خود را به مدت 8 هفته به انجام رسانیدند. پس از پایان 8 هفته تمرینات، کلیهbr متغیرهای تحقیق، یک بار دیگر و در مرحله پسآزمون مورد بررسی قرار گرفت. از روش تحلیلbr واریانس دوراهه به منظور تجزیه و تحلیل آماری یافتههای پژوهش در سطح معنیداری 05/0pbr استفاده شد.br نتایج: نتایج آزمون تحلیل واریانس دوراهه نشان داد که در هر دو گروه تمرینی، متغیرهایbr دیاستازیس رکتی، درد، ناتوانی عملکردی و کیفیت زندگی آزمودنیها در پسآزمون نسبت به پیشآزمونbr بهبود معنیداری پیدا کرده است(05/0ge;p). همچنین نتایج آزمون تحلیل واریانس دوراهه نشان داد کهbr در مرحله پسآزمون، بین میانگین متغیرهای مورد بررسی در بین دو گروه تمرینی تفاوت معنیداریbr وجود ندارد(05/0le;p).br بحث: تمرینات پیلاتس و ثبات مرکزی به دلیل تحریک انقباضات زیر بیشینه و مداوم و تصحیحbr الگوهای حرکتی، از طریق فراخوانی و افزایش قدرت و هماهنگی عضلات راست شکمی و ثباتدهندهbr مرکزی بدن، نقش قابل توجهی در بهبود دیاستازیس رکتی، درد، عملکرد و کیفیت زندگی مادرانbr نخستزای مبتلا به کمردرد مزمن غیراختصاصی دارند.br nbsp;