فراوانی گروه های خونی ABO و Rh در بیماران سلیاکی و رابطه آن با شدت بیماری

Abstract

سابقه و هدف: سلیاک به عنوان یک بیماری خود ایمنی غالباً تحت تاثیر فاکتور محیطی گلوتن و فاکتورژنتیکی HLA ایجاد می‌گردد. با توجه به نقش ایمونولوژیک گروه‌های خونی، این مطالعه با هدف ارزیابی توزیع گروه‌های خونی ABO و Rh در بیماران مبتلا به سلیاک در استان آذربایجان غربی- ایران طراحی گردید. مواد و روش‌ها: در این مطالعه مقطعی، به روش تمام ‌شماری همه 199 مورد ثبت شده در سیستم ریجستری بیماران سلیاکی استان آذربایجان‌غربی طی سال‌های 1394 تا 1400 وارد مطالعه شدند. متغیرهای دموگرافیک، مدت زمان ابتلا، گروه خونی، وضعیت بیماری و عوارض بیماری از پرونده الکترونیکی استخراج شد. بیماران از نظر شدت بیماری به سه گروه خفیف (بدون علامت)، متوسط (ساب کلینیکال) و شدید (علایم کلاسیک سلیاک) طبقه‌بندی و مورد بررسی قرار گرفتند. یافته‌ها: در این مطالعه 125 بیمار (62/8%) زن و میانگین سنی بیماران 15/65±37/15 سال بود. 71 نفر (35/7%) گروه خونی O و 171 نفر (58/9%) Rh+ داشتند. بیماران دارای گروه خونی O و A به ترتیب بیشتر به نوع خفیف (80/8%) و متوسط (50/9%) بیماری مبتلا بودند (0/001>p). تفاوت معنی‌داری بین شدت بیماری با گروه‌های‌ خونی و Rh مثبت و منفی مشاهده نگردید. نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج به دست آمده از مطالعه، گروه خونی O بیشترین فراوانی را در بین مبتلایان به سلیاک دارد. علاوه بر آن شدت بیماری در افراد دارای گروه خونی O کمتر از سایر گروه‌های خونی است.