بررسی ارتباط استرس پس از سانحه و رشد پس از سانحه در بیماران ترخیص شده از بخش مراقبت‌های ویژه کووید-19 بیمارستان‌های منتخب خراسان جنوبی ، سال 1400-1399

Abstract

زمینه و هدف: یکی از مشکلات روانی در دوران همه‌گیری کووید-19، علائم استرس پس از سانحه است، اما برخی افراد می‌توانند با این تروما کنار بیایند و به وضعیت قبلی خود و یا حتی سطح بالاتری از عملکرد دست پیدا کنند که رشد پس از سانحه نامیده می‌شود. این مطالعه جهت بررسی میزان شیوع و ارتباط بین علائم استرس پس از سانحه و رشد پس از سانحه در بین بیماران ترخیص شده از بخش‌های مراقبت ویژه کووید-19 انجام شد. روش تحقیق: مطالعه حاضر از نوع توصیفی می‌باشد که روی 172 بیمار انجام شده است. نمونه‌گیری به صورت تصادفی خوشه‌ای چند مرحله­ای از میان بیماران ترخیص شده از بخش مراقبت‌های ویژه که دقیقاً 6 ماه از بهبودی آنها گذشته، انجام شده بود. داده‌ها با استفاده از پرسش‌نامه جمعیت‌شناختی و چک لیست استرس پس از سانحه و رشد پس از سانحه جمع‌آوری و سپس با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه21 تجزیه و تحلیل شد. یافته‌ها: براساس نتایج به‌دست‌آمده 3/34 درصد از بیماران علائم استرس پس از سانحه و 96/58 درصد رشد پس از سانحه را تجربه کرده بودند. نتیجه آزمون همبستگی پیرسون نشان داد که با افزایش میزان علائم استرس پس از سانحه در افراد، رشد پس از سانحه نیز در این افراد افزایش یافت ( 0.524r=، 0.001P=). نتیجه‌گیری: علائم استرس پس از سانحه و رشد پس از سانحه در بین بیماران کووید-19 بستری در بخش مراقبت‌های ویژه شایع بود. همچنین ابتلا به سطح بالاتری از سندرم استرس پس از سانحه این شانس را ایجاد می‌کرد که فرد به سطح بالاتری از رشد پس از سانحه نیز دست یابد.