اثر هشت هفته تمرین تناوبی شدید و تداومی کم شدت همراه با عصاره بهار نارنج بر عامل نکروز‌دهنده تومور آلفا و اینترلوکین-6 در بافت عضله نعلی موش‌های صحرایی ماده سالمند

Abstract

زمینه و هدف: فعالیت ورزشی و تغذیه مناسب دو عامل مؤثر بر بهبود سیستم ایمنی در افراد سالمند می‌باشد. هدف مطالعه حاضر اثر هشت هفته تمرین تناوبی شدید (HIIT) و تداومی کم شدت (LICT) همراه با بهار نارنج (CA) بر عامل نکروز دهنده تومور آلفا (TNF-α) و اینترلوکین-6 (IL-6) در بافت عضله نعلی موش­های صحرایی ماده سالمند بود. روش تحقیق: 42 سر موش صحرایی ماده سالمند به گروه¬های (1) کنترل، (2) تمرینات تداومی با شدت پایین، (3) تمرین تناوبی شدید، (4) تمرین تداومی کم شدت+بهار نارنج، (5) تمرین تناوبی شدید+بهار نارنج، (6) بهار نارنج و (7) گروه شم (نرمال¬سالین) (Sham) تقسیم شدند. در مدت هشت هفته تمرینات تناوبی شدید با شدت 85-90 درصد حداکثر سرعت دویدن و تمرینات تداومی کم شدت با شدت 65 درصد حداکثر سرعت دویدن به میزان پنج جلسه در هفته انجام شد و عصاره بهار نارنج به میزان روزانه mg/kg/day 300 به‌صورت داخل صفاقی تزریق شد. برای تجزیه و تحلیل داده¬ها از آزمون آنالیز واریانس یک¬طرفه همراه با آزمون تعقیبی توکی استفاده شد (05/≥P). یافته‌ها: مقادیر TNF-α در گروه¬های تداومی کم‌شدت (0/001=P)، تناوبی شدید+عصاره (0/004=P) و تداومی کم شدت+عصاره (0/007=P) به طور معنی¬داری کمتر از گروه کنترل بود؛ در گروه تداومی کم شدت به‌طور معنی¬داری کمتر از گروه¬های عصاره (0/001=P)، تناوبی شدید (0/001=P)، تداومی کم شدت+عصاره (0/02=P)، تناوبی شدید+عصاره (0/014=P) بود؛ همچنین در گروه¬های تداومی کم شدت+عصاره (0/007=P) و تناوبی شدید + عصاره (0/011=P) کمتر از گروه تناوبی شدید بود. مقادیر IL-6 در گروه تناوبی شدید+عصاره به طور معنی¬داری کمتر از گروه کنترل بود (0/02=P). نتیجه‌گیری: به نظر می¬رسد تمرین (تناوبی و تداومی) همراه با مصرف عصاره بهار نارنج نسبت به تمرین تناوبی اثرات مطلوب‌تری بر TNF-α دارد؛ اما بررسی ساز و کار شدت و نوع تمرین و همچنین دوزهای مختلف بهار نارنج بر IL-6 نیاز به مطالعات بیشتری دارد.