بررسی آزمایشگاهی عملکرد مکانیکی بتن حاوی شیشه و لاستیک ضایعاتی در دمای بالا

Abstract

شیشه و لاستیک از جمله مواد بسیار پر مصرف در دنیا هستند که با توجه به ماهیت و نوع مصرفشان دارای ضایعات بسیاری می‌باشند. تغییرشکل و استفاده مجدد از این ضایعات یکی از راهکارهای بهبود وضعیت پایدار محیط زیست می‌باشد. کاربرد مصالح بازیافتی در صنایع مختلفی از جمله صنعت ساختمان رواج بسیاری یافته است. از طرف دیگر، بتن یکی از مصالح بسیار کاربردی در صنعت ساختمان است و اضافه کردن خرده‌های لاستیک و شیشه در بتن می‌تواند باعث بهبود برخی از خصوصیات مکانیکی و دینامیکی آن ‌شود. همچنین، مقاومت بتن در برابر حرارت نیز بسیار حائز اهمیت می‌باشد که با اضافه کردن لاستیک و شیشه ضایعاتی می‌توان آن را ارتقا داد. در این تحقیق اثر جایگزینی لاستیک با درصدی از سنگدانه‎های ریز و درشت بتن و پودر شیشه با درصدی از سیمان بتن تحت دمای بالا مورد مطالعه قرار گرفته است. به این ترتیب که نمونه‌های بتنی حاوی لاستیک و شیشه با درصدهای مختلف جایگزینی، ساخته شده است. سپس تعدادی از نمونه‌ها بدون قرار گرفتن تحت حرارت و تعدادی دیگر پس از قرار گرفتن تحت دمای 600 درجه سانتی‌گراد، مورد آزمایش مقاومت فشاری و کششی پسماند قرار گرفتند. بررسی ریزساختار بتن حاوی شیشه و لاستیک، توسط میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) انجام شده است. نتایج این تحقیق نشان داد اضافه کردن لاستیک و شیشه به بتن باعث کاهش مقاومت فشاری و افزایش مقاومت کششی می‌شود. با مقایسه مجموع نمونه‌های حرارت ندیده و حرارت دیده می‌توان نتیجه گرفت که حرارت 600 درجه سانتی‌گراد، به‌طور متوسط حدود 33 درصد از مقاومت فشاری کاسته است. به‌طور کلی بتن‌های ساخته شده با 10 درصد جایگزینی لاستیک به‌جای درشت‌دانه و 15 درصد شیشه به‌جای سیمان عملکرد بهتری در دمای محیط و دمای بالا نشان دادند. همچنین در بررسی ریزساختار بتن، چسبندگی بین لاستیک و بتن مناسب بود.