اثر استفاده از کفش چابکی بر کینتیک دویدن در افراد با زانوی پرانتزی قبل و بعد از پروتکل خستگی

Abstract

پیش‌زمینه و هدف: زانوی پرانتزی یکی از رایج‌ترین آسیب‌های اندام تحتانی است که این عارضه به‌وسیله‌ی ایجاد گشتاور داخلی بر روی مچ پا و مفصل پا، بر کنترل وضعیت اثر می‌گذارد. عارضه زانوی پرانتزی بـا تغییـر بیومکانیک اندام تحتانی در طی راه‌رفتن و دویـدن همـراه است. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر استفاده از کفش چابکی بر کنیتیک دویدن در افراد با زانوی پرانتزی قبل و بعد از پروتکل خستگی بود. مواد و روش کار: این تحقیق از نوع موردی-شاهد بود. در این مطالعه 14 نفر مرد دارای زانوی پرانتزی و 15 فرد سالم در دامنه سنی 20 تا 30 سال در این پژوهش شرکت نمودند. با استفاده از صفحه نیرو برتک، نیروهای عکس‌العمل زمین هنگام دویدن قبل و بعد پروتکل خستگی اندازه‌گیری شد. نرمــال بــودن توزیــع داده‌هــا بــا اســتفاده از آزمــون شــپیروویلـک مـورد تأییـد قـرار گرفـت. از آزمون واریانس دوسویه با اندازه‌های تکراری جهت مقایسه داده‌ها و تمــام تحلیل‌هـا در سـطح معنـی‌داری 05/0 و بـا اسـتفاده از نرم‌افـزار SPSS نسـخه 25 انجـام پذیرفـت. یافته‌ها: در هر دو گروه، مقادیرfxtoطی پیش‌آزمون بزرگ‌تر از پس‌آزمون بود (000/0p=). همچنین مقادیر fyhc در پیش‌آزمون بزرگ‌تر از پس‌آزمون بود (000/0p=). بعلاوه، مقادیرfypo در پیش‌آزمون بزرگ‌تر از پس‌آزمون بود (000/0p=). بحث و نتیجه‌گیری: به‌طورکلی، مکانیک دویدن در افراد دارای زانوی پرانتزی در مقایسه با افراد سالم قبل و بعد از پروتکل خستگی هنگام استفاده از کفش چابکی مشابه بود.