تاثیر پنج هفته تمرین تناوبی شدید بر بیان ژن‌های RXFP1 و CTGF بافت قلبی و آنزیم کبدی SGPT در رت‌های ویستار نر مبتلا به کبد چرب

Abstract

زمینه و هدف: در سالهای اخیر مطالعاتی درموردارتباط کبدچرب و آتروسکلروزیس انجام شده است که نتایج این مطالعات، حاکی از ارتباط کبد چرب غیرالکلی با آترواسکلروزیس عروق کرونری می باشد. کبد چرب با افزایش خطر بیماریهای قلبی- عروقی همراهی دارد. افزایش در ضخامت لایه اینتمیا مدیا شریان کاروتید و تنگی شریان کاروتید مشترک ثانویه به پلاکهای کاروتید، نشانگرهای آترواسکلروزیس هستند. هدف از این مطالعه اثر تمرین تناوبی شدید (HIIT) بر بیان ژن‌های قلبی1 RXFP و CTGF رت های نر مبتلا به کبد چرب مدل استئاتوزیس بود.مواد و روشها: 48 سر رت نر ویستار با وزن 230 – 300 گرم در 6 گروه پایه سالم (BH) ،گروه پایه مدل شده (استئاتوزیس)(BS) ، گروه HIIT سالم(HIIT) ،گروه HIIT مدل شده (استئاتوزیس)(SHIIT)، گروه کنترل سالم(CH)، گروه کنترل مدل شده(استئاتوزیس)(CS) به صورت تصادفی تقسیم شدند. موشهای گروه کبد چرب به مدت دو هفته، روزانه، تتراسایکلین خوراکی دریافت کردند. رت های گروه های تمرینی نیز به مدت 5 هفته/ پنح روز تمرین داده شدند .دو گروه BS و BH در پایان هفته دوم قربانی شدند و گروههای تمرینی و گروه CS در پایان هفته 5 قربانی شده و نمونه بافت قلب جهت بررسی بیان ژن های SGPT، RXFP1 و CTGF گرفته شد.یافته ها: میزان SGPT در گروههای BS و CS بطور معناداری نسبت به 4 گروه دیگر بالاتر بود. سطح این آنزیم در گروههای HIIT و SHIIT نسبت به گروههای کبد چرب کاهش معناداری داشت. میزان بیان ژن RXFP1 در گروههای BS,CS و SHIIT بطور معناداری نسبت به 3 گروه دیگر بالاتر بود.