تدوین مدل کمی الگوی فقدان هویت و منزلت اجتماعی در ورزشکاران حرفه‌ای میانسال

Abstract

مقدمه: هدف از تحقیق حاضر تدوین مدل کمی الگوی فقدان هویت و منزلت اجتماعی در ورزشکاران حرفه­ای میانسال بود. روش­ها: پژوهش حاضر کاربردی و به روش کمّی و از نوع پژوهش‌های مدل‌سازی معادلات ساختاری (SEM) بود. روش کار: 70 نفر از ورزشکاران حرفه­ای میانسال کشور به روش نمونه‌گیری در دسترس در پژوهش حاضر شرکت کردند. به منظور گردآوری اطلاعات از پرسشنامه محقق ساخته مبتنی بر نظرات متخصصین استفاده شد. جهت بررسی پایایی ابزار از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد (79/0= α). روایی صوری و محتوایی آن توسط 10 نفر از متخصصین ورزشی و روایی سازه آن با استفاده از تحلیل عاملی اکتشافی و تأییدی مورد بررسی قرار گرفت. تجزیه و تحلیل داده­های تحقیق با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی، روش حداقل مربعات جزئی با استفاده از نرم­افزار SPSS 24 و SmartPLS انجام گرفت. نتایج: نتایج آزمون مدل پژوهش نشان داد که از نظر نمونه­های پژوهش، مؤلفه­های پاداش و ثروت، احترام، نفوذ و همچنین عوامل مدیریتی از بین مقوله‌های مدل به ترتیب با بارهای عاملی 830/0، 821/0 و 774/0، بیشترین تأثیر را بر هویت و منزلت اجتماعی ورزشکاران حرفه­ای میانسال دارد. از طرف دیگر، مؤلفه­های شرایط فردی، ارزش و اهمیت، ارتباطات اجتماعی و ارتباطات خانوادگی از بین مقوله‌های مدل به ترتیب با بارهای عاملی 235/0، 315/0، 323/0 و 334/0 کمترین تأثیر را بر هویت و منزلت اجتماعی ورزشکاران حرفه­ای میانسال دارد. نتیجه‌گیری: پیشنهاد می­شود با افزایش تسهیلات و حقوق پرداختی، مشارکت بیشتر آنها در تصمیم ­گیری­های کلان ورزشی و همچنین مدیریت حمایت کننده زمینه­ای برای بهبود منزلت و هویت اجتماعی ورزشکاران حرفه­ای میانسال فراهم آورد.