نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorحمید, زینبfa_IR
dc.contributor.authorبرومندنسب, سعیدfa_IR
dc.contributor.authorسلطانی محمدی, امیرfa_IR
dc.date.accessioned1402-01-12T07:12:29Zfa_IR
dc.date.accessioned2023-04-01T07:12:30Z
dc.date.available1402-01-12T07:12:29Zfa_IR
dc.date.available2023-04-01T07:12:30Z
dc.date.issued2023-02-20en_US
dc.date.issued1401-12-01fa_IR
dc.date.submitted2022-05-02en_US
dc.date.submitted1401-02-12fa_IR
dc.identifier.citationحمید, زینب, برومندنسب, سعید, سلطانی محمدی, امیر. (1401). بررسی اثر پارامترهای جاذب، هدایت الکتریکی و عمق آب در مخازن استحصال آب (تقطیرگر) خورشیدی به منظور آبیاری تقطیری در گلخانه. آب و توسعه پایدار, 9(4), 89-96. doi: 10.22067/jwsd.v9i4.2205.1141fa_IR
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.22067/jwsd.v9i4.2205.1141
dc.identifier.urihttps://jwsd.um.ac.ir/article_43668.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/945057
dc.description.abstractاز روش‌های مؤثر در توسعه آب‌شیرین‌کن‌ها، استفاده از انرژی خورشیدی است که از قواعد اصلی تبخیر و تقطیر آب استفاده می‌کنند. آب‌شور وارد تشتک دستگاه می‌شود و سپس توسط تابش نور خورشید گرم و تبخیرشده، مواد اضافه و حتی برخی از میکروب‌ها، حین تبخیر از مولکول‌های آب جداشده و در تشتک باقی می‌مانند. تولید آب خالص وعدم نیاز به منابع انرژی متداول از مزایای این روش است. در این تحقیق اثر جاذب‌های پلی‌اتیلن با ضخامت یک سانتی‌متر و شیشه سیاه‌رنگ کف مخازن؛ عمق و هدایت الکتریکی آب، بر تغییرات حجم آب تقطیری ارزیابی شد. بدین منظور در مرداد ماه سال 1398در دانشکده مهندسی آب و محیط‌زیست دانشگاه شهید چمران اهواز، چهار مخزن تقطیرگر خورشیدی، در دو جهت شمالی- جنوبی و جنوبی- شمالی بر بام گلخانه آبیاری تقطیری نصب ‌شدند. آزمایش‌ها در مدت سه هفته، با چهار تیمار بررسی شدند (1- مخازن بدون جاذب پلی‌اتیلن و عمق آب در آن‌ها دو سانتی‌متر ؛ 2- مخازن با جاذب پلی‌اتیلن و عمق آب در آن‌ها دو سانتی‌متر؛ 3- مخازن حاوی جاذب پلی‌اتیلن و عمق آب در آن‌ها دو و چهار سانتی‌متر، در جهت شمالی- جنوبی؛ هر تکرار در یک هفته). هدایت الکتریکی در مخازن، 10 و 20 dS/m بود. نتایج نشان داد در مخازن جهت شمالی- جنوبی، افزایش عمق آب‌ شور از 2 به 4 سانتی‌متر، سبب افزایش میزان تولید آب تا 65% شد؛ همچنین در این جهت مخازن حاوی آب با هدایت الکتریکی بیشتر، سبب افزایش در میزان تولید آب تقطیری تا 5% شدند، در مخازن جنوبی- شمالی در هفته اول اندازه‌گیری، میزان تولید در مخزنی با هدایت الکتریکی dS/m 10(مخزن شماره دو) تا 2 لیتر بیشتر بود. درنهایت با توجه به ثابت بودن سایر عوامل دخیل، اختلاف حجم کل آب تولیدی بین دو حالت وجود و عدم وجود جاذب پلی‌اتیلن در مخازن شمالی- جنوبی، 22% به‌دست‌آمد و برای مخازن جنوبی- شمالی، این اختلاف به 84% رسید. شرایط بهینه برای تولید آب، وجود جاذب پلی اتیلن و عمق آب بیشتر بود.fa_IR
dc.format.extent589
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.relation.ispartofآب و توسعه پایدارfa_IR
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.22067/jwsd.v9i4.2205.1141
dc.subjectآبیاری تقطیریfa_IR
dc.subjectانرژی خورشیدیfa_IR
dc.subjectاستحصال آبfa_IR
dc.subjectجاذب پلی‌اتیلنfa_IR
dc.subjectآبیاری و کشاورزیfa_IR
dc.titleبررسی اثر پارامترهای جاذب، هدایت الکتریکی و عمق آب در مخازن استحصال آب (تقطیرگر) خورشیدی به منظور آبیاری تقطیری در گلخانهfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeفنی و ترویجیfa_IR
dc.contributor.departmentدانشجوی کارشناسی‌ارشد آبیاری و زهکشی، دانشکده مهندسی آب و محیط زیست، دانشگاه شهید چمران اهواز، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentاستاد، دانشکده مهندسی آب و محیط زیست، دانشگاه شهید چمران اهواز، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشیار، دانشکده مهندسی آب و محیط زیست، دانشگاه شهید چمران اهواز، ایرانfa_IR
dc.citation.volume9
dc.citation.issue4
dc.citation.spage89
dc.citation.epage96


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد