نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorمختومی, سلیمهfa_IR
dc.contributor.authorخوشبخت, شبنمfa_IR
dc.contributor.authorنوری نیا, عباسعلیfa_IR
dc.date.accessioned1402-01-11T01:11:01Zfa_IR
dc.date.accessioned2023-03-31T01:11:13Z
dc.date.available1402-01-11T01:11:01Zfa_IR
dc.date.available2023-03-31T01:11:13Z
dc.date.issued2022-11-22en_US
dc.date.issued1401-09-01fa_IR
dc.date.submitted2021-06-07en_US
dc.date.submitted1400-03-17fa_IR
dc.identifier.citationمختومی, سلیمه, خوشبخت, شبنم, نوری نیا, عباسعلی. (1401). تاثیر کاربرد ورمی‌کمپوست و باکتری‌های محرک رشد گیاه (PGPR) بر عملکرد، صفات رویشی و متابولیت‌های ثانویه ریحان (L. Ocimum basilicuum). علوم باغبانی, 36(3), 591-602. doi: 10.22067/jhs.2022.69740.1059fa_IR
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.22067/jhs.2022.69740.1059
dc.identifier.urihttps://jhs.um.ac.ir/article_42161.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/944189
dc.description.abstractاستفاده زیاد از کود­‌های شیمیایی در روش­های متداول کشاورزی سبب فرسایش خاک و آلودگی منابع آبی شده و در کاهش کیفیت محصولات نیز تاثیر دارد. کاربرد کود­های بیولوژیک در خاک و آب آلودگی ایجاد نمی­کند در عین حال کیفیت مواد غذایی را افزایش می­دهند. این آزمایش برای بررسی اثرات ورمی­کمپوست، کود­های حاوی عناصر معدنی و باکتری­های محرک رشد گیاه (PGPR) بر روی برخی صفات گیاه ریحان Ocimum basilicuum L.)) در روستای قزلجه استان گلستان در سال 1397 انجام شد. بدین منظور دو عامل کاربرد ورمی­کمپوست (در سه سطح a1: بدون مصرف، a2: مصرف به نسبت 10 درصد و a3: مصرف به نسبت 20 درصد وزنی خاک) و مصرف کود­های بیولوژیک و عناصر طبیعی افزایش دهنده رشد گیاه (در سه سطحb1 : بدون مصرف، b2: استفاده از باکتری باسیلوس سوبتیلیس (Bacillus subtillis) و b3: استفاده از ترکیبات عناصر طبیعی) مورد بررسی قرار گرفتند. آزمایش بصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک­های کامل تصادفی با سه تکرار در فضای آزاد به صورت کشت گلدانی اجرا شد. برای اندازه­گیری صفات مورفولوژیک، مقدار فنل و فلاونوئید کل در زمان کامل شدن مرحله رویشی گیاه نمونه­گیری انجام شد. مقدار ترکیبات فنل کل با استفاده از روش فولین سیوکالتو و سنجش میزان فلاونوئید کل به روش رنگ سنجی آلومینیوم کلرید اندازه­گیری شد. نتایج تجزیه واریانس داده­ها نشان داد، بین سطوح مختلف استفاده از ورمی­کمپوست از نظر صفات وزن­تر و خشک ‌ریشه، وزن‌­تر و خشک ساقه، طول ساقه، وزن­‌تر و سطح برگ در سطح یک درصد و وزن خشک برگ تفاوت معنی‌داری در سطح پنج درصد وجود داشت. همچنین اثر کود­های بیولوژیک و عناصر طبیعی افزاینده رشد گیاه بر صفات وزن­‌تر ریشه و وزن خشک ساقه معنی­دار شد. حداکثر مقدار فنل کل بین تیمار­ها به ورمی­کمپوست 20 درصد به میزان 98/1 میلی­گرم­بر­گرم و کود پروبیو 96 (حاوی باکتری باسیلوس سوبتیلیس) به مقدار 96/1 میلی­گرم­برگرم حاصل شد. همچنین حداکثر مقدار فلاونوئید کل در گیاهان تیمار شده با ورمی­کمپوست 20 درصد و استفاده از باکتری باسیلوس سوبتیلیس (Bacillus subtillis)  به ترتیب 13/92 میلی­گرم­بر­گرم و 22/91 میلی­گرم­بر­گرم به دست آمد. نتایج نشان می­دهد ورمی­کمپوست بیش­ترین تاثیر را بر اندام­های مورد هدف مانند سطح برگ، وزن­تر و خشک برگ گیاه ریحان داشت. به طور کلی نتایج این آزمایش نشان داد، استفاده ورمی­کمپوست 20 درصد و کود حاوی باکتری باسیلوس سوبتیلیس (Bacillus subtillis) مناسب­ترین ترکیب تغذیه­ای گیاه ریحان می­باشد.fa_IR
dc.format.extent859
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.relation.ispartofعلوم باغبانیfa_IR
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.22067/jhs.2022.69740.1059
dc.subjectباسیلوس سوبتیلیسfa_IR
dc.subjectریحانfa_IR
dc.subjectفلاونوئیدfa_IR
dc.subjectفنلfa_IR
dc.subjectورمی‌کمپوستfa_IR
dc.subjectگیاهان داروییfa_IR
dc.titleتاثیر کاربرد ورمی‌کمپوست و باکتری‌های محرک رشد گیاه (PGPR) بر عملکرد، صفات رویشی و متابولیت‌های ثانویه ریحان (L. Ocimum basilicuum)fa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمقالات پژوهشیfa_IR
dc.contributor.departmentگروه باغبانی، گرایش گیاهان دارویی، موسسه آموزش عالی بهاران، گرگان، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentموسسه آموزش عالی بهارانfa_IR
dc.contributor.departmentمرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان گلستان، گرگان، ایرانfa_IR
dc.citation.volume36
dc.citation.issue3
dc.citation.spage591
dc.citation.epage602
nlai.contributor.orcid0000-0003-2386-1690


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد