تاثیر خاکپوش‌های پلی‌اتیلنی رنگی بر خصوصیات کیفی، میزان عملکرد و پارامترهای فلورسانس کلروفیل توت‌فرنگی رقم ’کاماروسا‘

Abstract

مدیریت ناکارآمد مزارع توت­فرنگی، یکی از عوامل مهم در کاهش قابل توجه عملکرد و کیفیت میوه توت فرنگی (Fragaria × ananassa, Duch.) به­حساب می­آید. در این پژوهش، به منظور بررسی تاثیر خاکپوش­های پلی­اتیلنی رنگی بر خصوصیات کیفی، میزان عملکرد، پارامترهای فلورسانس و کلروفیل برگ گیاه توت­فرنگی رقم 'کاماروسا‘، آزمایشی در قالب طرح بلوک­های کامل تصادفی با چهار تیمار آزمایشی شامل؛ خاکپوش پلی­اتیلنی رنگی (سیاه، قرمز، سفید) و شاهد (بدون خاکپوش) در سه تکرار در طی سال­های زراعی 96-1395 و 97-1396انجام شد. بر پایه یافته­ها، تاثیر رنگ خاکپوش­های پلی­اتیلنی بر میزان عملکرد میوه دارای تفاوت معنی­دار بود (p ≤ 0.01). به­طوری‌که عملکرد کل میوه در زمان­های برداشت اول و دوم به­ترتیب (175 و 185روز پس از کاشت) به­گونه­ای بود که بیشترین عملکرد میوه توت­فرنگی در کاربرد خاکپوش قرمز و کمترین آن در گیاهان بدون خاکپوش ( شاهد) مشاهده گردید. در حالی­که در زمان برداشت سوم (200 روز پس از کاشت)، این خاکپوش­های سیاه و سفید بودند که بیشترین مقدار عملکرد را به­خود اخنتصاص دادند. بیشترین میزان مواد جامد محلول (TSS) میوه، مربوط به تیمارهای دارای خاکپوش در مقایسه با شاهد بود، اما تفاوت چندانی میان خاکپوش­های پلی­اتیلنی رنگی مشاهده نشد. همچنین نتایج گویای آن بود که، تاثیر خاکپوش­های پلی­اتیلنی رنگی بر پارامترهای فلورسانس و شدت سبزینگی برگ معنی­دار بود (p ≤ 0.05). نتایج حاکی از آن بود که رنگ خاکپوش­های پلی­اتیلنی تاثیر چشمگیری بر میزان فلورسانس اولیه، نسبت فلورسانس اولیه به فلورسانس متغیر (Fv/Fo) و شدت سبزینگی برگ داشت. به­طوریکه در هر دو سال زراعی، بیشترین میزان نسبت Fv/Fo ، Fo و شدت سبزینگی مربوط به خاکپوش­های پلی­اتیلنی رنگی بود و کمترین میزان آن در تیمار شاهد مشاهده شد. این در حالی بود که رنگ خاکپوش­ها تاثیر چندانی بر میزان نسبت Fv/Fm نداشت. در واقع می­توان اینگونه اظهار داشت که، پاسخ گیاه نسبت به رنگ خاکپوش­های پلی­اتیلنی در مقایسه با تیمار شاهد، سبب بهبود عملکرد میوه و افزایش بهره­وری سیستم فتوسنتزی گیاه توت­فرنگی می­شود.