بررسی بیان گیرنده شبه تول 4- میلوئید تمایزیافته فاکتور 88، متعاقب یک دوره تمرینات ورزشی و مصرف ویتامین E در موش‌های مدل آندومتریوز

Abstract

سابقه و هدف: آندومتریوز یک بیماری مزمن، التهابی و وابسته به استروژن است که با رشد بافت آندومتر در خارج از حفره رحم مشخص می‌شود. پاسخ‌های سیستم ایمنی، تغذیه و فعالیت ورزشی از جمله مهم‌ترین عوامل اثرگذار بر این بیماری هستند. هدف از تحقیق حاضر، بیان مسیر گیرنده شبه تول 4- میلوئید تمایزیافته فاکتور 88، متعاقب یک دوره تمرینات ورزشی و مصرف ویتامینE در موش‌های مدل آندومتریوز بود. مواد و روش‌ها: تحقیق حاضر از نوع بنیادی و تجربی می‌باشد. 25 سر موش ماده نژاد ویستار به‌صورت تصادفی انتخاب و در 5 گروه مختلف تقسیم شدند. پس از القای آندومتریوز، موش‌های گروه تمرین، 5 روز در هفته شنا می‌کردند. گروه مصرف ویتامین E، مکمل را به‌صورت روزانه دریافت می‌کردند. 24 ساعت پس از پایان مطالعه از موش‌ها خونگیری شد و سپس کشتار شدند. پروتئین‌های مورد مطالعه شامل TLR4 وMyD88 بودند. از آزمون تحلیل واریانس یک‌طرفه و آزمون تعقیبی بونفرونی در سطح معنی‌داری 0/05≤P استفاده شد. نتایج: تفاوت معنی‌دار بین گروه‌های تحقیق مشاهده شد. نتایج آزمون تعقیبی بونفرونی نشان داد که میزان بیان ژن MyD88 در گروه کنترل سالم با گروه‌های کنترل مدل آندومتریوز (0/0001P=)، تمرین (0/019=P) و بیمار+مکمل ویتامین E (0/021=P) اختلاف معنادار و همچنین گروه کنترل مدل آندومتریوز با گروه‌های تمرین (0/002=P)، بیمار+مکمل ویتامین E (0/002 =P) و بیمار+ویتامین E+تمرین (0/0001 =P) تفاوت معنادار دارند. میزان بیان ژن TLR4در گروه کنترل سالم با گروه کنترل مدل آندومتریوز (0/048= P) اختلاف معنی‌داری نشان داد. نتیجه‌گیری: القای آندومتریوز به‌شدت این مسیر را در جهت ایجاد التهاب در بافت متأثر می‌سازد. فعالیت ورزشی با سازگاری‌های آنزیمی، احتمالاً به کندشدن مسیر کمک کرده و از التهاب و تکثیر سلولی بافت جلوگیری می‌کند.