وضعیت روانی و کیفیت زندگی وابسته به سلامت در بیماران مبتلا به اختلالات تیروئیدی: یک مطالعه مقطعی

Abstract

مقدمه: مطالعات پیشین ارتباط بالقوه بین اختلالات تیروئیدی، مشکلات روان‌شناختی رایج (افسردگی، اضطراب و استرس) و کیفیت زندگی مرتبط با سلامت (HRQoL) را بررسی و نشان داده‌اند. این مطالعات عمدتا در میان بیماران با پرکاری آشکار و یا کم‌کاری آشکار بوده و در جمعیت ایرانی عمدتا در میان بیماران با کم‌کاری تیروئید صورت گرفته‌اند. مطالعه‌ی حاضر، این ارتباط را با استفاده از پرسش‌نامه‌های متفاوت و معتبر؛ در جمعیت ایرانیان بالغ دچار کم‌کاری و هم پرکاری آشکار و تحت بالینی تیروئید، در مقایسه با گروه افراد سالم، بررسی می‌کند. مواد و روش‌ها: شرکت‌کنندگان در این مطالعه مقطعی به طور تصادفی از میان مراجعین به درمانگاه غدد هستند. براساس معیارهای شمول و عدم شمول 212 بیمار مورد بررسی قرار گرفتند و در سه گروه کم‌کار (کم‌کاری تحت بالینی و آشکار تیروئید)، پرکار (پرکاری تحت بالینی و آشکار تیروئید) و یوتیروئید جای گرفتند. وضعیت روانی و کیفیت زندگی مرتبط با سلامت شرکت‌کنندگان با استفاده از مقیاس 21 موردی افسردگی، اضطراب و استرس (DASS-21) و نسخه 2 آزمون کوتاه 12 امتیازی سلامت (SF-12v2) به بررسی گردید. یافته‌ها: نتایج به دست آمده گویای آن هستند که افراد مبتلا به اختلالات تیروئیدی؛ شامل هر دو گروه کم‌کار و پرکار، به طور معنی‌داری درجات بالاتری از علائم افسردگی، اضطراب و استرس را دارا می‌باشند (0/05>P) و نیز HRQoL پایین‌تری نسبت به همتایان یوتیروئیدی خود دارند. هم‌چنین، تحلیل دقیق‌تری نشان داد که در شرکت‌کنندگان با تیروئید کم‌کار و پرکار، دامنه فیزیکی و روانی HRQoL نیز به‌طور جدی تحت تاثیر قرار گرفته است. نتیجه‌گیری: این مطالعه نشان داد که اختلالات تیروئیدی می‌تواند تاثیر قابل توجه بر کیفیت زندگی بیماران در ابعاد مختلف داشته باشد و منجر به کاهش سلامت روان در یک جمعیت بالغ شود.