کنترل نیمه فعال فازی سازه های مجاور متصل شده با میراگر سیال مغناطیسی تحت زلزله های حوزه دور و نزدیک

Abstract

خرابی­های ناشی از برخورد سازه های مجاور در زلزله های بزرگ گذشته ، اهمیت سیستم های کنترل سازه را برای کاهش خطر لرزه ای ناشی از برخورد سازه ها نشان داده­ است. اتصال ساختمان ­های مجاور با دستگاه­های اتلاف انرژی، یک رویکرد عملی و موثر برای جلوگیری از برخورد و همچنین کاهش پاسخ­های لرزه ای سازه­ها است و این موضوع در سال­های اخیر، یک زمینه تحقیقاتی مدنظر بوده است. در این مطالعه، جهت شناخت عملکرد میراگر سیال­ مغناطیسی با استفاده از سیستم­ کنترل فازی، سازه های معیار سه و نه طبقه تحت تحریک لرزه ای دو زلزله حوزه نزدیک و دو زلزله حوزه دور با بیشینه شتاب های 0.1g تا 1g مورد بررسی قرار می­گیرند. میراگر سیال مغناطیسی در تراز طبقه سوم دو سازه متصل شده است و ظرفیت تولید نیروی کنترلی معادل 1000 کیلونیوتن را دارد. سیستم فازی بر اساس جابجایی طبقه سوم دو سازه با هدف کاهش خطر برخورد سازه­ها و همچنین کاهش پاسخ­های لرزه­ای طراحی شده است. بصورت کلی سیستم کنترلی طراحی­شده تحت زلزله­های حوزه دور در مقایسه با زلزله­های حوزه نزدیک، عملکرد مناسب­تری در کاهش پاسخ­های دو سازه از خود نشان داده است و از دیدگاه کاهش احتمال برخورد سازه­ها، سیستم فازی مورد استفاده تحت زلزله­های حوزه دور نسبت به حوزه نزدیک، 71/9درصد عملکرد بهتری از خود نشان داده است.