بررسی عملکرد مکانیکی و دوامی بتن خودتراکم حاوی سیمان آمیخته چند پوزولانی

Abstract

یکی از راهکارهای مناسب برای کاستن از تولید کربن‌دی‌اکسید ناشی از تولید سیمان، استفاده از پوزولان‌‌ها به جای بخشی از سیمان است. استفاده از پوزولان‌ها در سیمان آمیخته دوگانه (یک پوزولان در کنار سیمان)، در عمده موارد منجر به بهبود دوام بتن می‌شود. یکی از کاربردهای گسترده پوزولان‌ها در بتن خودتراکم است، بتنی که در سال‌های اخیر به جهت ویژگی‌هایش، مورد اقبال قرار گرفته است. در پژوهش‌های جدید بر روی استفاده از سیمان آمیخته سه‌گانه (دو نوع پوزولان در کنار سیمان)، بهبود قابل توجه خواص دوامی بتن خودتراکم نسبت به سیمان آمیخته دوگانه مشاهده شد. اما تحقیقات درباره سیمان آمیخته سه‌گانه و خصوصا سیمان آمیخته چهارگانه (سه نوع پوزولان در کنار سیمان) محدود بوده است. در حالیکه که انتظار می‌رود سیمان آمیخته چهارگانه جدای از مزیت‌های زیست‌محیطی قابل ملاحظه، به بهبود دوام بتن کمک کنند. بنابراین هدف از این پژوهش، مطالعه تاثیر استفاده از سیمان آمیخته دوگانه، سه‌گانه و چهارگانه بر خواص دوامی بتن خودتراکم می‌باشد. به این منظور، از پوزولان‌های تراس و پومیس هر کدام با مقادیر جایگزینی 0، 10 و 20% ، در کنار 10% میکروسیلیس به صورت ثابت استفاده شد. آزمایش‌های مقاومت فشاری، آزمایش فراصوت ، عمق نفوذ آب، جذب آب حجمی، مقاومت الکتریکی و مقاومت در برابر نفوذ یون کلراید تسریع شده، انجام شد. نتایج نشان دادند که استفاده از سیمان آمیخته سه‌گانه و چهارگانه منجر به کاهش مقاومت فشاری و کاهش جزئی سرعت فراصوت و حفظ یا بهبود دوام در بتن خودتراکم شد. عملکرد سیمان آمیخته سه‌گانه در نتایج آزمایش‌های مقاومت فشاری، آزمایش فراصوت و عمق نفوذ نسبت به سیمان آمیخته چهارگانه به صورت جزئی بهتر بود. در حالی که سیمان آمیخته چهارگانه مقاومت در برابر نفوذ یون کلراید را نسبت به سیمان آمیخته دوگانه و سه‌گانه بهبود قابل توجهی داد. همچنین، همه طرح‌ها، جذب آب حجمی و مقاومت الکتریکی مشابه مطلوبی داشتند.