کاربرد تراشکاری با ابزار الماس در ساخت آیینه‌های آلومینیومی

Abstract

آیینه های فلزی و به ویژه آلومینیومی، بدلیل خواص مطلوب از جایگاه ویژه ای در صنایع اپتیک برخوردار می‌باشند که این موضوع مستلزم برخورداری از سطوحی با پرداخت بسیار بالا است. یکی از روش‌های آماده سازی آیینه‌های آلومینیومی، تراشکاری با ابزار الماس می‌باشد. در تحقیق حاضر، فرآیند ساخت آیینه‌های آلومینیومی گرید 6061 با استفاده از ابزار الماس و فرآیند تکمیلی پولیش به منظور رسیدن به سطوحی با خواص اپتیکی مطلوب مورد مطالعه قرار گرفته است. در قسمت اول، بازه موثر پارامترهای ماشینکاری مشخص شد. نتایج نشان داد که بازه پیشروی کمتر از 5 میکرومتر بر دور، شعاع لبه برش بین 0.2 تا 0.8 میلیمتر و سرعت دورانی 2250 دور بر دقیقه، تاثیر بیشتری بر پرداخت سطح دارند. در قسمت دوم آزمایش‌ها، ابتدا فرآیند تراشکاری با پارامترهای موثر انجام گردیده و در ادامه فرآیند پولیشینگ به عنوان پرداخت نهایی اعمال شد. پرداخت سطح با دو پارامتر زبری سطح و معیار تداخل‌سنجی سطح ارزیابی می‌گرزد. نتایج نشان داد که هر چه زبری سطح فرآیند تراشکاری با ابزار الماس پایین‌تر باشد، سطح حاصل از فرآیند تکمیلی پولیش خواص اپتیکی بالاتری خواهد داشت. کمترین مقدار پارامتر PV برابر 0.293 میکرومتر برای تراشکاری با پیشروی 3 میکرومتر بر دور و شعاع لبه برش 0.8 میلیمتر حاصل شد.