فراوانی انواع وقایع ترومبوآمبولیک اتفاقی و علامت‌دار در بیماران مبتلا به سرطان دستگاه گوارش

Abstract

سابقه و هدف: یکی از عوارضی که می‌تواند باعث مرگ‌و‌میر و ناتوانی‌های قابل‌ملاحظه‌ای در بیماران مبتلا به سرطان شود، وقایع ترومبوآمبولیک است. ازآنجاکه سرطان‌های ناشی از دستگاه گوارش از شایع‌ترین سرطان‌ها در سراسر جهان و ایران است و اطلاعات کمی در مورد وقایع ترومبوآمبولیک همراه با سرطان‌های گوارشی در ایران وجود دارد، این مطالعه با هدف تعیین فراوانی وقایع ترومبوآمبولیک بدون علامت و علامت‌دار در بیماران مبتلا به سرطان دستگاه گوارش انجام شد. مواد و روش‌‌ها: در این مطالعه مقطعی، پرونده بیماران مبتلا به سرطان دستگاه گوارش بیمارستان شهید بهشتی و کلینیک امام خمینی همدان طی سال‌های 1396-1400 مورد بررسی قرار گرفت. یافته‌ها: 630 بیمار مبتلا به سرطان دستگاه گوارش مورد بررسی قرار گرفتند که در مجموع 59 مورد (9/4 درصد) ترومبوآمبولی ثبت گردید. بیشترین ترومبوزها در بیماران مبتلا به سرطان معده رخ‌داده است (P>0.05). فراوانی نسبی ترومبوز در بیمارانی که آنتی‌کواگولان مصرف می‌کردند7/6 درصد و در بیمارانی که آنتی‌کواگولان مصرف نمی‌کردند 13/2 درصد بود (P<0.05). نتیجه‌گیری: وقوع ترومبوز در بیماران سرطانی ایران نسبت به جوامع غربی کمتر می‌باشد و همچنین ارتباطی با محل سرطان، سن و جنسیت ندارد. در صورت مصرف آنتی‌کواگولان، ریسک بروز ترومبوز کاهش می‌یابد. بیشترین وقایع ترومبوآمبولیک طی ۶ ماهه اول پس از تشخیص سرطان و طی ۳ماهه اول پس از شروع کموتراپی رخ می‌دهد.