بررسی مواجهه کارکنان شاغل در بخش‌های بستری غیر ویژه بیمارستان قلب فرشچیان همدان با تشعشعات یونیزان شامل پرتو گاما

Abstract

سابقه و هدف: با افزایش بیماری‌های قلبی و عروقی، اقدامات تشخیص و درمانی خصوصاً با روش پزشکی هسته‌ای افزایش یافته است. کارکنان بیمارستان قلب و عروق بیمارستان فرشچیان همدان مخصوصاً کارکنان بخش‌های بستری غیرویژه با تعداد زیادی از این بیماران مواجهه داشته‌اند و ترس و نگرانی زیادی ناشی از این مواجهه دارند. در این راستا، مطالعه حاضر با هدف تعیین میزان مواجهه کارکنان شاغل در بخش‌های بستری غیرویژه بیمارستان قلب و عروق با تشعشعات یونیزان شامل پرتو گاما انجام شد. مواد و روش‌‌ها: این مطالعه از نوع مقطعی بود که در آن 40 فیلم بج (برای سنجش اشعه) بر سینه کارکنان شاغل در دو بخش بستری مجزا (بخش A و B) از بخش‌های بستری غیرویژه بیمارستان قلب و عروق فرشچیان همدان در سه شیفت کاری مجزا (صبح، عصر و شب) و در سه رده شغلی شامل پرستار، بهیار و کارکنان خدماتی نصب شد. میزان پرتوگیری افراد (بر حسب میلی‌سیورت) در دو بخش مجزا به مدت 4 ماه (2 ماه اول، 2 ماه دوم) اندازه‌گیری شد. از نرم افزار SPSS نسخه 26 برای تجزیه‌وتحلیل داده‌ها استفاده شد. یافته‌ها: میزان مواجهه با اشعه‌های یونیزان شامل پرتو گاما در هر سه رده شغلی پرستاران، بهیاران و کارکنان خدماتی در هر دو دوره ارزیابی و در هر دو بخش کمتراز 0/05 میلی‌سیورت ارزیابی شد که زیر آستانه خطر است. نتیجه‌گیری: میزان مواجه پرستاران، بهیاران و کارکنان خدماتی شاغل در بخش‌های مطالعه‌شده با تشعشعات یونیزان شامل پرتوگاما در حد مجاز بوده است. لذا محیط کار این افراد برای انجام مراقبت از بیماران ایمن است.