مقایسه‌ تأثیر انجام بی‌حسی نخاعی در سطح L3-L4 و L4-L5 بر سطح بلوک حسی-حرکتی و وضعیت همودینامیک در جراحی سزارین

Abstract

سابقه و هدف: محل تزریق در بی‌حسی نخاعی ازجمله عواملی است که‏ بر ارتفاع بلوک حسی تأثیرگذار است. هدف این کارآزمایی بالینی، مقایسه‌ تأثیر انجام بی‌حسی نخاعی در سطح L3-L4 و L4-L5 بر سطح بلوک حسی-حرکتی و وضعیت همودینامیک در جراحی سزارین است. مواد و روش‌‌ها: 70 نفر از بیماران کاندید سزارین الکتیو تحت بی‌حسی نخاعی (10 میلی‌گرم بوپیواکایین 0/5 درصد به همراه 2/5 میکروگرم سوفنتانیل) به‌طور تصادفی در دو گروه 35 نفره بی‌حسی نخاعی در سطح L3-L4 (گروه اول) و L4-L5 (گروه دوم ) قرار گرفتند. اطلاعات دموگرافیک، سطح بلوک حسی، درجه بلوک حرکتی، زمان شروع بی‌حسی، زمان بازگشت سطح حسی به T10، وضعیت همودینامیک، عوارض بی‌حسی نخاعی وآپگار نوزاد در دو گروه بررسی شد. یافته‌ها: دو گروه از نظر میانگین سنی تفاوت معنی‌داری نداشتند. 22/9 درصد از بیماران گروه اول و 40 درصد از بیماران گروه دوم سطح بی‌حسی در سطح مهره هشتم توراسیک داشتند (T8). همچنین در22/9 درصد از بیماران گروه اول سطح بی‌حسی زیاد در سطح مهره چهارم توراسیک (T4) مشاهده شد، درحالی‌که در هیچ‌یک از بیماران گروه دوم بلوک حسی در سطح T4 رؤیت نشد (0/008 P=). فراوانی هیپوتانسیون (82/9 درصد در برابر 8/6 درصد)، برادی‌کاردی (34/3 درصد در برابر 8/6 درصد) و تهوع و استفراغ حین عمل (65/7 درصد در برابر 11/4 درصد) در گروه اول بیشتر از گروه دوم بود (0/001P<). نتیجه‌گیری: انجام بی‌حسی نخاعی در فضای L4-L5 کمری در مقایسه با فضای L3-L4 علاوه بر ایجاد سطح بی‌حسی کافی با عوارض کمتری ازجمله هیپوتانسیون، برادی‌کاردی و تهوع و استفراغ در جراحی سزارین همراه است.