بررسی ارتباط دردهای اسکلتی عضلانی با ریسک فاکتورهای ارگونومی در رانندگان کامیون

Abstract

سابقه و هدف: : ریسک بروز اختلالات اسکلتی - عضلانی ناشی از عوامل مختلف کاری مانند عوامل ارگونومی در رانندگان کامیون­ها قابل توجه است. هدف این مطالعه بررسی تاثیر ریسک فاکتورهای ارگونومی بر شیوع درد های اسکلتی عضلانی در رانندگان کامیون بود. روش بررسی: این مطالعه به صورت مقطعی و از نوع توصیفی - تحلیلی بر روی 200 نفر از رانندگان کامیون ها به روش نمونه­گیری خوشه­ای دومرحله‌ای انجام شد. از پرسشنامه ارگونومی و ایمنی رانندگان شامل مشخصات دموگرافیک، شرایط کاری (استرس ورضایت شغلی)، درد در نواحی نه گانه بدن در 12ماه گذشته بر اسا س Body Mapاستفاده شد. برای تحلیل داده­ها از شاخص­های مرکزی و آزمون­های ناپارامتری اسپیرمن و کروسکال والیس استفاده شد. یافته­ها: میانگین (± انحراف معیار) سنی رانندگان 9± 5/47 سال بودکه بطور میانگین 66/10 ساعت در طی مدت 24 ساعت رانندگی می­کردند. 5/99 درصد از درد ناحیه کمر شکایت داشتند که 40 % درد از نوع خفیف و 5/59 % زیاد بود. در ناحیه زانو 5/59 % درد زیاد را گزارش کردند. ارتباط بین درد درنواحی آرنج و پا با جابجایی و حمل بار و همچنین درد نواحی گردن و مچ دست با حرکات دست و بازو معنی­دار بود (05/0p<). ارتباط معنی­داری بین درد نواحی نه گانه بدن با رضایت شغلی یافت نشد. نتیجه­گیری: ریسک فاکتورهای ارگونومی نقش مهمی در بروز دردهای اسکلتی عضلانی در رانندگان دارند که نیازمند آموزش و توجه خاص به این گروه شغلی همراه با انجام اقدامات پیشگیرانه ودرمانی است.