بررسی اثر پروپوفول بر روی سلول‌های ناحیهCA2و CA3 هیپوکامپ موش صحرایی مدل ایسکمی ریپرفیوژن

Abstract

سابقه و هدف: ایسکمی/رپرفیوژن مغزی منجر به مرگ برنامه­ریزی شده سلول یا آپوپتوز می­شود. هیپوکامپ بافتی بسیار حساس به ایسکمی مغزی است. پروپوفول نوعی داروی بیهوشی است که اخیرا به عنوان حفاظت کننده عصبی مورد توجه قرار گرفته است. در این تحقیق اثر پروپوفول در ناحیه CA2 و CA3 هیپوکامپ متعاقب ایسکمی بررسی شد. روش بررسی: ۲۴ موش صحرایی نر ویستار به ۴ گروه ۶ تایی کنترل، ایسکمی، حامل و آزمایشی تقسیم شدند. گروه آزمایشی mg/kg 40 داروی پروپوفول و گروه حامل ۱ میلی ­لیتر نرمال سالین ۱ ساعت قبل از ایسکمی به صورت داخل صفاقی دریافت کردند. ایسکمی با بستن شریان­های کاروتید مشترک دو طرف به مدت 20 دقیقه و سپس رپرفیوژن القاء شد. ۴ روز بعد تمامی رت­ها قربانی شدند و بافت هیپوکامپ به روش رنگ آمیزی نیسل بررسی شد. داده­ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS-25 و آزمون آماری ANOVA یک طرفه و تست TUKEY مورد تحلیل قرار گرفتند. سطح معنی­ داری 05/0p< در نظر گرفته شد. یافته­ها: ایسکمی رپرفیوژن به مدت ۲۰ دقیقه باعث دژنراسیون سلول­های هرمی ناحیه CA2 وCA3 هیپوکامپ شد و این نورون­ها کاهش قابل ملاحظه­ای را نسبت به گروه کنترل نشان دادند، اما تزریق پروپوفول موجب مهار کاهش تعداد سلول­های سالم در این دو ناحیه شد. نتیجه­گیری: پروپوفول می­تواند به عنوان عاملی موثر در پیشگیری یا کاهش عوارض سکته مغزی به تنهایی و یا با سایر داروها مورد استفاده قرار گیرد.