مقایسه اثربخشی درمان فراتشخیصی یکپارچه‌نگر و رفتاردرمانی دیالکتیک بر امیدواری و ادراک درد بیماران سرطانی شهر اصفهان

Abstract

سابقه و هدف: به‌نظر می‌رسد فراتشخیصی یکپارچه‌نگر و رفتاردرمانی دیالکتیک بر امیدواری و ادراک درد بیماران مبتلا به سرطان تاثیر بگذارد. پژوهش حاضر با هدف مقایسه‌ی اثربخشی درمان فراتشخیصی یکپارچه‌نگر و رفتاردرمانی دیالکتیک بر امیدواری و ادراک درد بیماران سرطانی شهر اصفهان صورت گرفت. روش بررسی: روش این پژوهش، نیمه‌آزمایشی با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش کلیه بیماران مبتلا به سرطان شهر اصفهان در سال 1400-1399 بود که از میان جامعه‌ی آماری شامل 925 نفر بیمار مبتلا به سرطان که دارای پرونده در موسسه حمایتی "نورمحیی" اصفهان بودند، 63 بیمار بصورت در دسترس انتخاب و به تصادف در دو گروه آزمایش و یک گروه گواه گمارش شدند. گروه‌های آزمایش تحت آموزش با پروتکل‌های تخصصی قرار گرفتند. داده‌ها با روش تحلیل واریانس مکرر آمیخته و آزمون تعقیبی بونفرونی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته­ها: فراتشخیصی یکپارچه‌نگر و رفتاردرمانی دیالکیتک در مقایسه با گروه کنترل، در پس‌آزمون منجر به بهبود امیدواری و ادراک درد بیماران مبتلا به سرطان شد (001/0>P)، و این نتایج در مرحله پیگیری نیز نشان از ماندگاری اثر داشت (001/0>P). تاثیر فراتشخیصی یکپارچه‌نگر و رفتاردرمانی دیالکتیک بر امیدواری و ادراک درد بیماران مبتلا به سرطان در مراحل پس‌آزمون و پیگیری متفاوت نبود. نتیجه­گیری: فراتشخیصی یکپارچه‌نگر و رفتاردرمانی دیالکتیک احتملاً منجر به بهبود سطح امیدواری و ادراک درد بیماران مبتلا به سرطان می‌شود.