بررسی کلینیکوپاتولوژی تومورهای خوش‌خیم و بدخیم دستگاه تنفس فوقانی در طی سال‌های ١٣٨۵ لغایت ١٣٩۵ ) یک مطالعه توصیفی -تحلیلی)

Abstract

پیش‌زمینه و هدف: تشخیص به‌موقع و افتراق انواع تومورهای خوش‌خیم و بدخیم دستگاه تنفسی فوقانی از یکدیگر می‌تواند بر درمان مؤثرتر و افزایش کیفیت زندگی بیماران اثر داشته باشد. بنابراین در این مطالعه به بررسی خصوصیات کلینیکوپاتولوژیک ضایعات و تومورهای دستگاه تنفسی فوقانی در طی سال‌های 1385 لغایت 1395 در بیمارستان شهید صدوقی یزد پرداختیم. مواد و روش‌ها: این مطالعه توصیفی تحلیلی و گذشته‌نگر به روش سرشماری انجام گرفت. اطلاعات بیمارانی که با تشخیص ضایعه دستگاه تنفسی فوقانی تحت بیوپسی قرار گرفته بودند و شامل متغیرهای سن، جنس، محل اناتومیک، علائم بالینی و گزارش پاتولوژی بود، از پرونده آنان استخراج گردید و در یک چک‌لیست از پیش تهیه‌شده، وارد شد. سپس این اطلاعات وارد نرم‌افزار SPSS ورژن 21 شده و با تست‌های آماری لازم مورد تجزیه‌وتحلیل نهایی قرار گرفتند. موارد با P کمتر از 05/0 ازلحاظ آماری معنی‌دار تلقی شدند. یافته‌ها: از تعداد 2141 پرونده موردبررسی، 1715 مورد (1/80 درصد) ضایعات خوش‌خیم و 426 مورد (9/19 درصد) ضایعات بدخیم بودند. تعداد 1500 نمونه (70 درصد) مربوط به بیماران مرد و 641 نمونه (30 درصد) مربوط به بیماران زن بودند. ارتباط معنی‌داری بین تومورهای خوش‌خیم و بدخیم دستگاه تنفسی فوقانی با سن، جنس و علائم بالینی و نیز محل درگیری آن‌ها وجود داشت (P<0.05). توزیع فراوانی ضایعات بدخیم در سنین بالاتر و همچنین در جنس مردان بیشتر بود. ازنظر محل درگیری فراوان‌ترین ضایعات بدخیم در ناحیه لارنکس و فراوان‌ترین ضایعات خوش‌خیم در ناحیه بینی دیده شد. فراوان‌ترین علامت بالینی در ضایعات خوش‌خیم گرفتگی بینی و در ضایعات بدخیم خشونت صدا و دیسفاژی گزارش شده بود. بحث و نتیجه‌گیری: بر اساس این مطالعه، درصورتی‌که توموری در جنس مرد و در سن بالا و بخصوص در لارنکس ایجاد بشود، باید بیشتر به فکر بدخیمی بود و سریع‌تر جهت تشخیص و درمان آن اقدام نمود.