اثر عصاره دارچین (Cinnamomum zeylanicum) بر تعدیل بیان ناقل‌های کاتیونی - کلریدی (NKCC1 و KCC2) به‌دنبال سکته مغزی در موش‌های نر دریافت‌کننده رژیم پرچرب

Abstract

سابقه و هدف: آثار مثبت دارچین در بهبود پروفایل لیپیدی و اثر آنتی‌اکسیدانی و حفاظتی آن بر روی بافت عصبی گزارش شده است. در این مطالعه اثر دارچین بر بیان ژن‌های NKCC1 وKCC2 در مدل سکته مغزی موش‌های صحرایی دریافت‌کننده رژیم پرچرب مورد بررسی قرار گرفت. مواد و روش‌ها: 36 سر موش صحرایی به چهار گروه کنترل، مدل (سکته)، دارچین 130 و 260 میلی‌گرم تقسیم شدند. تمامی گروه‌ها به‌جز گروه کنترل 8 هفته غذای پرچرب دریافت نمودند و سپس به گروه‌های دریافت‌کننده دارچین، به‌مدت 6 هفته به‌ترتیب 130 و 260 میلی‌گرم / روزانه دارچین تزریق شد. حیوانات بیهوش شدند و سکته با مدل انسداد شریان مغزی - میانی در آن‌ها القا گردید. پس از 12 ساعت، حیوانات از نظر شاخص توده بدنی (BMI)، حجم سکته و بیان ژن‌های NKCC1 و KCC2 بررسی شدند. برای تحلیل داده‌ها از تحلیل واریانس یک‌طرفه در سطح معناداری 0/05>P استفاده شد. نتایج: مصرف رژیم پرچرب باعث افزایش BMI گردید. عصاره دارچین باعث کاهش BMI و کاهش حجم سکته نسبت به گروه مدل شد. کاهش بیان NKCC1 و افزایش بیانKCC2 در نیم‌کره‌های سکته‌کرده نسبت به گروه مدل معنی‌دار بود. دوز پایین عصاره اثر بهتری در کاهش بیان ژن‌ها داشت. نتیجه‌گیری: به‌نظر می‌رسد که دارچین به‌عنوان پیش‌درمانگر اثرات مفید و کاهنده‌ای بر BMI و سکته ایسکمیک ناشی از چاقی دارد و با ایجاد تعادل در بیان ژن‌های KCC2 وNKCC1 سبب حفظ هموستاز یون کلر می‌شود و بنابراین می‌تواند احتمالاً به‌عنوان یک گزینه مناسب برای پیش‌درمان سکته مغزی مورد استفاده قرار گیرد.