تأثیر هشت هفته تمرین تناوبی شدید بر بیان پروتئین‌های آنژیواستاتین و کیناز چسبندگی کانونی بطن چپ قلب رت‌های مدل دیابتی

Abstract

مقدمه: دیابت با تغییر تعادل بین عوامل تحریک‌ کننده و مهار کننده‌ی آنژیوژنز می‌تواند باعث افزایش بیماری‌های قلبی و عروقی شود. در این مطالعه اثر هشت هفته تمرین تناوبی شدید (HIIT) بر بیان پروتئین آنژیواستاتین و کیناز چسبندگی کانونی(FAK-1) بطن چپ قلب رت‌های دیابتی بررسی شد. روش‌ها: در این مطالعه‌ی تجربی، تعداد 24 سر رت نر ویستار به‌طور تصادفی به سه گروه مساوی (8=n): کنترل-سالم (C)، دیابت (D) و دیابت-تمرین (D+T) تقسیم شدند. دیابت با تزریق استرپتوزوتوسین در رت‌های نر القا شد. گروه‌ تمرین به‌مدت هشت هفته برنامه‌ی HIIT را روی تردمیل انجام دادند. در پایان هفته‌ی هشتم نمونه بافت بطن چپ قلب جمع‌آوری شد. داده‌ها با استفاده از آزمون آماری ANOVA و آزمون تعقیبی توکی در سطح معنی‌داری 05/0P< تحلیل شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد که القای دیابت باعث افزایش بیان آنژیواستاتین (006/0=P)، گلوکز سرمی (001/0=P) و کاهش بیان FAK-1 (001/0=P) شد. HIIT در رت‌های دیابتی باعث کاهش معنی‌داری در بیان آنژیواستاتین (006/0=p) و میزان گلوکز (001/0=P) شد. همچنین افزایش معنی‌داری در بیان FAK-1 در گروه D+T مشاهده شد (001/0=P). نتیجه‌گیری: HIIT باعث کاهش در بیان پروتئین آنژیواستاتین و میزان گلوکز و همچنین افزایش بیان FAK-1 بطن چپ قلب شد. به‌نظرمی‌رسد تمرین HIIT با تغییر در این شاخص‌های مؤثر بر رگ‌زایی و گلوکز خون می‌تواند عوارض قلبی عروقی ناشی از دیابت را در رت‌های نر کاهش دهد.