برآورد تعداد ماما مورد نیاز بیمارستان با استفاده از روش شاخص حجم کار

Abstract

چکیده مقدمه: نیروی انسانی جزء حیاتی در بخش سلامت هستند. مطالعه حاضر با هدف برآورد نیروی ماما مورد نیاز در سه بیمارستان سانتر، آموزشی و غیر آموزشی با استفاده از شاخص حجم کار در دانشگاه علوم پزشکی مشهد انجام شد. روش بررسی: این مطالعه توصیفی تحلیلی به صورت مقطعی در سال 1398 انجام شد. برای تعیین حجم کار از روش برگزاری جلسات کارشناسی، برای تایید زمان استاندارد کار از روش زمان سنجی، برای تعیین زمان کاری دردسترس از برگزاری جلسه با افراد آگاه در امور پرسنلی و مطالعه قوانین مربوطه و اطلاعات سیستم پرسنلی، برای تعیین حجم کار واقعی از سیستم اطلاعات مدیریت و دفاتر ثبت اطلاعات استفاده شد. برای تحلیل داده های مربوط به wisn از نرم افزار اکسل و برای تحلیل داده های آماری از نرم افزار Stata نسخه 19 استفاده شد. یافته ها: 10 عامل مرتبط با زمان کاری دردسترس ماماها شناسایی شد. زمان کاری دردسترس سالیانه برای ماماهای بیمارستان های مورد مطالعه 1378 ساعت در سال بود. در این مطالعه مراقبت قبل از زایمان، زایمان و مراقبت بعد از زایمان ، مراقبت بعد از سزارین و احیاء نوزادان به عنوان فعالیت های اصلی ماماها تعیین شدند. نتایج مطالعه نشان داد که بیمارستان های سانتر و آموزشی به ترتیب با 2و 13 نفر کمبود ماما و بیمارستان درمانی با 2 نفر مازاد ماما مواجه هستند. نتیجه گیری: با توجه به اینکه بیماران مراجعه کننده به بیمارستان های سانتر و آموزشی نسبت به بیمارستان های درمانی دارای پیچیدگی بیشتری هستند از این رو تامین نیروی انسانی مورد نیاز برای این بیمارستان ها از اهمیت حیاتی برخوردار است.