ارزیابی مواجهه شاغلین کارگاه‌های پنچرگیری ماشین‌های سنگین با ارتعاش دست – بازو ناشی از آچار بادی و ارایه روش‌های کنترلی

Abstract

مقدمه: شاغلین کارگاه‌های پنچرگیری به هنگام باز کردن و بستن پیچ چرخ‌ها به وسیله آچار بادی در معرض ارتعاش دست - بازو قرار دارند که می‌تواند بر سلامتی آنها تاثیر گذار باشد. این مطالعه با هدف ارزیابی مواجهه شاغلین کارگاه‌های پنچرگیری ماشین‌های سنگین با ارتعاش دست – بازو ناشی از آچار بادی و ارایه روش‌های کنترلی در شهر سبزوار انجام شد. روش کار: این مطالعه بصورت مداخله‌ای با مشارکت 20 نفر از شاغلین کارگاه‌های پنچرگیری ماشین‌های سنگین انجام شد. جهت انجام این مطالعه مشخصات فردی شاغلین و مشخصات آچارهای بادی ثبت گردید. شتاب موثر ارتعاش آچار بادی با استفاده از دستگاه ارتعاش سنج GA2003 ساخت شرکت CASTEL و بر اساس استاندارد ISO 5349-1 اندازه گیری شد. جهت کنترل ارتعاش منتقل شده به دست شاغلین از پوشش‌های نمدی و الاستومر در دسته آچار بادی استفاده گردید. نتایج: برآیند ارتعاش در دسته جلو و عقب آچار بادی به ترتیب32/34 14/88 و 45/22 21/99 بود. شتاب موثر معادل مواجهه 8 ساعته آچار بادی 16/38 7/58 و از حد مجاز تماس شغلی کشور بیشتر است. بیشترین میزان ارتعاش در محور Z و در دسته عقب آچار بادی 15/9 78/28 بود. استفاده از نمد باعث کاهش70 و الاستومر باعث کاهش 43 انتقال ارتعاش آچار بادی به دست می‌شود. بین گشتاور و میزان ارتعاش ناشی از آچار بادی ارتباط معنی داری وجود داشت (p < 0/05) و با افزایش گشتاور آچار بادی میزان ارتعاش افزایش یافت. نتیجه گیری: براساس نتایج این مطالعه میزان مواجهه 8 ساعته شاغلین کارگاههای پنچرگیری ماشین های سنگین با ارتعاش دست – بازو ناشی ازآچار بادی از حد مجاز تماس شغلی بیشتر است. نمد و الاستومر در کاهش میزان انتقال ارتعاش دست- بازو موثر می باشند. نمد کارایی بیشتری دارد و ارتعاش را تا حد مجاز مواجهه روزانه ( 5) کاهش می دهد.