تاثیر فعالیت بدنی بر سطوح هورمون اکسی توسین سرمی و افسردگی در دوره بارداری و پس از زایمان در موش های ماده

Abstract

زمینه و هدف: مادران در دوره بارداری دچار تغییرات هورمونی و اختلال در خلق و خوی می‌شوند. از طرفی در درمان افسردگی در دوره‌ی بارداری و بعد زایمان برای مادران محدودیت دارویی وجود دارد. هدف از این پژوهش تأثیر فعالیت ورزشی بر سطوح هورمون اکسی توسین سرمی و افسردگی در دوره بارداری و پس از زایمان در موش‌های ماده بود. روش کار: 40 موش ماده سالم نژاد NMRI با سن تقریبی 80-90 روز و وزن 22-25 گرم به چهار گروه جهت سنجش افسردگی و هورمون اکسی توسین در دوره بارداری و پس از زایمان تقسیم شدند. فعالیت ورزشی گروه فعال به صورت اختیاری بود. مدت زمان ملاقات موش‌ها با هم دیگر به عنوان شاخص تست افسردگی بود. جهت بررسی نرمال بودن توزیع داده­ها از آزمون شاپیرو-ویلک، استفاده شد. کلیه آزمون­های آماری در سطح معنی­داری 05/0 > P و توسط نرم ­افزار SPSS نسخه 22 انجام شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد میانگین تغییرات اکسی توسین در دوران بارداری و پس از زایمان بین گروه‌های فعال و غیرفعال تغییر معنی‌داری دارد. نتیجه تست افسردگی نشان داد که مدت زمان ملاقات موش‌ها بین گروه فعال و غیرفعال در دوره بارداری تغییر معنی‌داری ندارد اما در دوره پس از زایمان در گروه فعال، تغییر معنی دار مشاهده شد. نتیجه‌گیری: فعالیت بدنی علائم افسردگی در دوران بارداری را کاهش می‌دهد و می‌تواند نوعی درمان پیشگیرانه باشد. فعالیت بدنی می‌تواند موجب تحریک ترشح اکسی توسین شود که علایم مربوط به افسردگی در دوران پس از زایمان را نیز کاهش می‌دهد.