مقایسه تاثیر بیهوشی به روش تیوا با ایزوفلوران بر آنزیم‌ های کبدی و تست های انعقادی بیماران تحت عمل جراحی کله‌سیستکتومی

Abstract

سابقه و هدف: عوامل بیهوشی و نوع جراحی ممکن است به آسیب کبدی بعد از عمل منجر شود. هوشبرهای استنشاقی با اختلال عملکرد کبدی پس از جراحی مرتبط هستند. انتظار می ‌رود پروپوفول پتانسیل کمتری برای آسیب کبدی بعد از عمل داشته باشد. مطالعه حاضر با هدف مقایسه عملکرد آنزیم های کبدی بعد از بیهوشی به روش تیوا با ایزوفلوران انجام شد. مواد و روش­‌ها: این مطالعه کارآزمایی بالینی بر روی 70 بیمار مراجعه کننده به بیمارستان امام علی (ع) بجنورد انجام شد. بیماران به صورت در دسترس انتخاب و سپس به روش تصادفی سازی بلوکه بندی در دو گروه تیوا و ایزوفلوران تقسیم شدند. حین عمل جراحی، نگهداری بیهوشی در گروه ایزوفلوران، با گاز ایزوفلوران (1/2 مک) و در گروه تیوا، با انفوزیون پروپوفول (100 میکروگرم/کیلوگرم/دقیقه) و رمی فنتانیل (0/1 میکروگرم/کیلوگرم/دقیقه) انجام گرفت. سطح فاکتورهای ALT، AST، ALP، PTT، INR بیماران با دستگاه های آزمایشگاهی قبل از عمل، بلافاصله، 24 و 48 ساعت پس از عمل مورد بررسی و مقایسه قرار گرفت. یافته‌ها: از نظر متغیرهای دموگرافیک و مداخله گر بین دو گروه اختلاف معنی داری وجود ندارد. سطح آنزیمALT در گروه تیوا از 10/7±17/6 به 14/2±21/2 و در گروه ایزوفلوران از 9/4±16/7 به 16/1±28/4 رسید (0/05>p). در بقیه آنزیم ها این اختلاف معنی دار نبود. نتیجه‌گیری: نتایج مطالعه نشان داد که استفاده از هر دو روش تیوا و ایزوفلوران بر میزان آنزیم های کبدی بیماران تحت عمل جراحی کله‌سیستکتومی به روش لاپاروسکوپی تاثیر گذار می باشد.