میزان فاکتور رشد اندوتلیال عروق در بیماران مبتلا به لیکن پلان دهانی: یک مطالعه مروری نظام‌مند و متا‌آنالیز

Abstract

زمینه نظر به نقش احتمالی فاکتور رشد اندوتلیال عروق در بروز ضایعات لیکن پلان دهانی، بررسی آن در این بیماران ضروری به نظر می‌رسید. هدف هدف مطالعه حاضر، تعیین میزان فاکتور رشد اندوتلیال عروق در بیماران مبتلا به لیکن پلان دهانی بود. مواد و روش‌ها در این مطالعه مروری نظام‌مند و متا‌آنالیز پایگاه داده‌های الکترونیک وب‌آوساینس، پابمد و اسکوپوس استفاده شد. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار استاتا 14 در سطح اطمینان 95 درصد و مدل اثر تصادفی بررسی شد. برای اندازه‌گیری اختلاف میانگین فاکتور رشد اندوتلیال عروق در 2 گروه سالم و مبتلا به لیکن پلان دهانی از تفاوت میانگین استاندارد‌شده استفاده شد. ناهمگنی داده‌ها با استفاده از شاخص 2I بررسی شد. یافته‌ها میانگین فاکتور رشد اندوتلیال عروق 2 گروه اختلاف معناداری نداشت (تفاوت میانگین استاندارد‌شده: 0/46، فاصله اطمینان 95 درصد، 3/05-، 2/13-، 730/P=0) و شاخص 2I نشان‌دهنده ناهمگونی در نتیجه مطالعات بود (97/9درصد =I2). بر‌اساس روش تشخیصی ایمونوهیستوشیمیایی میانگین فاکتور رشد اندوتلیال عروق، اختلاف معناداری بین 2 گروه داشت (تفاوت میانگین استاندارد‌شده: 3/30، فاصله اطمینان 95 درصد،0/36-، 6/25) ولی بر‌اساس روش الایزا اختلاف معنادار نبود (‌530/P=0). نتیجه‌گیری بر‌اساس نتایج مطالعه حاضر، میانگین فاکتور رشد اندوتلیال عروق در بیماران لیکن پلان دهانی بیشتر از گروه سالم بود. بنابراین فاکتورهای سرمی که بیانگر میزان رشد عروق اندوتلیال هستند، می‌توانند به‌عنوان یک عامل مؤثر در بروز لیکن پلان دهانی در نظر گرفته شود.