وضعیت همودینامیک در بیماران دریافت‌کننده الکتروشوک

Abstract

زمینه الکتروشوک یک درمان مؤثر، ایمن و کاربردی برای بیماران با اختلالات روان‌پزشکی شدید مقاوم و اورژانسی است. ولی اغلب با تغییرات همودینامیک همراه است. هدف هدف از این مطالعه ارزیابی الگوی تغییرات همودینامیک در بیماران کاندید الکتروشوک است. مواد و روش‌ها این مطالعه طولی در بیمارستان آموزشی درمانی شفا رشت در سال 1399 انجام شد. پارامترهای همودینامیک شامل ضربان قلب، فشار خون سیستولیک، فشار خون دیاستولیک و فشار متوسط شریانی، در فواصل زمانی قبل از القای بیهوشی، 1 دقیقه بعد القای بیهوشی، 1 دقیقه پس از تشنج و 15 دقیقه بعد بیداری ثبت شد. اطلاعات ثبت‌شده از همودینامیک بیماران در زمان‌های ذکر‌شده با هم مقایسه شدند. یافته‌ها سرانجام اطلاعات 126 بیمار آنالیز شد. بیشتر بیماران مبتلا به اختلال روان‌پریشی اسکیزوفرنی (59/5‌ درصد) و تعداد کمی از آن‌ها دچار افسردگی ماژور (14/3 درصد) و 15/9 از آن‌ها به بیماری‌های همراه مبتلا بودند. روند تغییرات فشار خون سیستولیک، فشار خون دیاستولیک و فشار متوسط شریانی در 4 بازه زمانی اندازه‌گیری‌شده معنی‌دار بود (0/0001=P) اما در‌مورد ضربان قلب ارتباط معنی‌داری یافت نشد (0/74=P). با‌این‌حال، تمام تغییرات پارامترهای همودینامیک در محدوده نرمال نگه داشته شدند. نتیجه‌گیری مطالعه ما نشان داد علی‌رغم نوسانات ایجاد‌شده در پارامترهای همودینامیک در حین انجام الکتروشوک، اداره بیماران در نتیجه عملکرد تیمی و تعامل مناسب گروه روان‌پزشکی و بیهوشی و پرستاران به‌طور قابل‌قبولی انجام شده است.