کیفیت زندگی حرفه ای کارورزهای دانشگاه علوم پزشکی گیلان طی همه گیری کووید-19 در سال 1399

Abstract

مقدمه: همه گیری جهانی ویروس کووید-19 منجر به بروز موارد جدیدی از افسردگی، استرس و تشدید مسائل مربوط به سلامت روان در دانشجویان پزشکی به عنوان یک گروه در معرض خطر ابتلا شده است. هدف: مطالعه حاضر به منظور ارزیابی کیفیت زندگی حرفه ای کارورزان دانشگاه علوم پزشکی گیلان طی همه گیری کووید-19در سال 1399 انجام شد. مواد و روش ها: این پژوهش از نوع تحلیلی-مقطعی بر روی 152 کارورز پزشکی در سال 1399 انجام گرفت. کیفیت زندگی حرفه ای کارورزها با استفاده از پرسشنامه استاندارد کیفیت زندگی حرفه ای مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: میانگین نمرات سه زیر مقیاس کیفیت زندگی حرفه ای، شامل رضایت از شفقت، خستگی و استرس آسیب زای ثانویه به ترتیب 3/8±4/38، 4/5±9/30 و 5/7±3/25 بود. بین میانگین نمرات رضایت ناشی از شفقت شغلی با برخی متغیرها نظیر وضعیت تأهل، سابقه بیماری های زمینه ای، مدت زمان شیفت کاری و وضعیت بومی بودن تفاوت آماری معنی داری مشاهده گردید. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نمرات کیفیت زندگی حرفه ای کمتری را نسبت به سایر مطالعات مشابه نشان داد. اما با توجه به نوسانات شیوع بیماری کووید 19 در ایران، انجام تحقیقات بیشتر ضروری است. همچنین به دلیل اینکه این مطالعه بر روی کارورزان یک دانشگاه انجام شده است، نمی توان نتایج را به همه کارورزان پزشکی تعمیم داد. بنابراین، انجام مطالعات چند مرکزی بر روی سایر کارآموزان پزشکی نیز توصیه می شود.