نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorشیخانی شاهین, هماfa_IR
dc.contributor.authorمهربانی, داوودfa_IR
dc.contributor.authorدهقانی ناژوانی, سیف الهfa_IR
dc.contributor.authorرجبی, حمیدfa_IR
dc.contributor.authorنوروزیان, منیژهfa_IR
dc.date.accessioned1401-09-20T20:15:21Zfa_IR
dc.date.accessioned2022-12-11T20:15:22Z
dc.date.available1401-09-20T20:15:21Zfa_IR
dc.date.available2022-12-11T20:15:22Z
dc.date.issued2022-09-01en_US
dc.date.issued1401-06-10fa_IR
dc.identifier.citationشیخانی شاهین, هما, مهربانی, داوود, دهقانی ناژوانی, سیف اله, رجبی, حمید, نوروزیان, منیژه. (1401). اثر فعالیت در آب و تزریق آلوژنیک سلول های بنیادی مزانشیمی مغز استخوان به همراه پلاسمای غنی از پلاکت (PRP) در ترمیم تاندون آشیل موش های صحرایی. نشریه پژوهش در طب ورزشی و فناوری, 20(23), 25-41. doi: 10.29252/jsmt.12.1.25fa_IR
dc.identifier.issn2252-0708
dc.identifier.issn2588-3925
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.29252/jsmt.12.1.25
dc.identifier.urihttp://jsmt.khu.ac.ir/article-1-246-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/934176
dc.description.abstractهدف از پژوهش حاضر بررسی اثر فعالیت در آب و تزریق آلوژنیک سلول‌های بنیادی مزانشیمی مغز استخوان به همراه پلاسمای غنی از پلاکت ها (PRP) در ترمیم تاندون آشیل موش های صحرایی است. 74 سر موش صحرایی از نژاد اسپراگوداولی انتخاب و در 69 سر از آنها آسیب تاندونی ایجاد شد. موش‌های صحرایی به طور تصادفی به هشت گروه‌ مختلف تقسیم بندی شدند. 5 سر باقیمانده که آسیبی در آنها ایجاد نشده بود  به عنوان کنترل سالم در نظر گرفته شد. 72 ساعت پس از جراحی، به گروه‌ها سلول‌های جداسازی شده از مغز استخوان و پلاسمای غنی از پلاکت از طریق کتتر تزریق شد. گروه های تجربی به مدت 8 هفته و هر هفته 5 جلسه فعالیت در آب را انجام  دادند. در پایان هفته هشتم تاندون آشیل جدا و برای ارزیابی میزان ترمیم تاندونی از رنگ آمیزی اختصاصی شامل Mason Trichrome  و H&E استفاده شد. نتایج نشان داد که از لحاظ میزان ترمیم تاندون آشیل تفاوت معناداری در بین گروه های مورد مطالعه وجود دارد. همچنین نتایج حاصل از بررسی‌های هیستوپاتولوژیک تفاوت معنی داری از لحاظ تعداد فیبروبلاست‌ها، رسوب رشت‌های کلاژن، میزان دانسیته سلولی و قطر تاندونی در گروه‌های مورد مطالعه را نشان داد. به‌کارگیری این روش‌های درمانی به واسطه باند شدن با گیرنده‌های غشای سلول‌های هدف مانند فیبروبلاست‌ها، سلول‌های بنیادی مزانشیمی و اندوتلیال منجربه فعال شدن یک سری پروتئین‌های داخل سلولی می‌گردند که در نتیجه فعالیت آنها واکنش‌هایی اتفاق می‌افتد که باعث شکل‌گیری ماتریکس و سنتز کلاژن می گردد که به ترمیم تاندون کمک می‌کند.  fa_IR
dc.format.extent892
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه خوارزمی تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofنشریه پژوهش در طب ورزشی و فناوریfa_IR
dc.relation.ispartofResearch in Sport Medicine and Technologyen_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.29252/jsmt.12.1.25
dc.subjectفعالیت در آبfa_IR
dc.subjectپلاسمای غنی از پلاکت‌هاfa_IR
dc.subjectسلول‌های بنیادی مزانشیمیfa_IR
dc.subjectترمیم تاندونfa_IR
dc.subjectتخصصیfa_IR
dc.titleاثر فعالیت در آب و تزریق آلوژنیک سلول های بنیادی مزانشیمی مغز استخوان به همراه پلاسمای غنی از پلاکت (PRP) در ترمیم تاندون آشیل موش های صحراییfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.contributor.departmentغیر انتفاعی زندfa_IR
dc.contributor.department‌دانشگاه علوم پزشکی شیرازfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه دامپزشکی شیرازfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه خوارزمیfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه خوارزمیfa_IR
dc.citation.volume20
dc.citation.issue23
dc.citation.spage25
dc.citation.epage41


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد