افزایش اثر ضد قارچی نانو ذرات سلنیوم بیوسنتز شده با استفاده از آسپرژیلوس فومیگاتوس

Abstract

مقدمه: سنتزهای سبز (زیستی) به‏عنوان روش های جدید سنتز نانو ذرات با رویکردی ساده، زیست سازگار، بی خطر و اقتصادی می‏توانند جایگزین روش‏های شیمیایی و فیزیکی باشند. قارچ‏ها قادر به تبدیل برخی یون‏های سمی به اشکال کمتر سمی، از جمله نانو ذرات هستند. نانو ذرات با اندازه 1 تا 100 نانومتر دارای خواص کوانتومی منحصر به‌ فرد می‏باشند. امروزه معضلات مقاومت‏های دارویی در گونه‏های مختلفی از قارچ‏ها دیده می‏شود. نانو ذرات سلنیوم (SeNPs) از موادی هستند که خاصیت ضد قارچی آنها گزارش شده است. هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر ضد قارچی نانو ذرات سلنیوم بیوسنتز شده با استفاده از آسپرژیلوس فومیگاتوس بود. مواد و روش‌ها: به این منظور SeNPs به کمک قارچ آسپرژیلوس فومیگاتوس با غلظت مشخص بیوسنتز شدند. حضور نانو ذرات با روش‌های مختلف از جمله UV-Vis، FT-IR، FE-SEM، EDX، XRD، DLS و Zeta potential اثبات شد. سپس تعیین حساسیت بر اساس حداقل غلظت بازدارندگی رشد به کمک تست Minimum Inhibitory Concentration (MIC)، بر روی سویه‏های استاندارد قارچی تیمار شده با SeNPs انجام شد. نتایج: پس از تأیید نتایج حاصل از بیوسنتز نانو ذرات، MIC برای ایتراکونازول و آمفوتریسین B علیه سویه‎های استاندارد قارچی مورد مطالعه به‏ترتیب، 8 و 4 میکروگرم در میلی‏لیتر بود. در حالی که مقادیر MIC برای نمونه‏های تیمار شده با SeNPs به 1 میکروگرم در میلی‏لیتر و کمتر از آن کاهش یافت. نتیجه‌گیری: با توجه به ایجاد روند صعودی مقاومت قارچ‎های فرصت‏طلب نسبت به داروهای ضد قارچی هدف، به کارگیری نانو ذرات سلنیوم زیستی حتی در غلظت‎های پایین نیز می‎تواند اثرات بازدارندگی مطلوبی بر روی رشد عوامل بیماریزای قارچی داشته باشد.