تاثیر نانوماده آمینوکلی‌منیزیم (MgAC) بر رشد ریزجلبک بومی C‌hlorella Sorokiniana pa.91 در محیط کشت فاضلاب شهر ساری

Abstract

کشت ریزجلبک به دلیل توده زیستی بالا، تولید چربی، حذف کربن، کشت در اراضی غیرقابل ‌استفاده و طیف گسترده‌ای از محصولات نهایی مورد توجه قرار گرفته است و تحقیق در خصوص افزایش بهره‌وری و کاهش هزینه‌ها، تجاری‌سازی موجب تسهیل کشت این موجودات می‌شود. امروزه به دلیل هزینه بالای سنتز محیط کشت در مقیاس صنعتی از فاضلاب به‌عنوان محیط کشت ارزان و قابل‌دسترس استفاده شده و همچنین تصفیه فاضلاب و تولید بیودیزل از مزیت‌های دیگر این سیستم است. هدف این پژوهش بهینه‌سازی رشد و کیفیت زیست‌توده ریز جلبک بومی کلرلاسوروکینیانا با استفاده از نانو ماده آمینوکلی‌منیزیم در محیط کشت فاضلاب شهر ساری بود. در این تحقیق تجربی با بهره‌گیری از روش پاسخ سطح – طراحی مرکزی[1] (RSM-CCD) تأثیر سه فاکتور دما، شدت نور و غلظت نانو ماده بر وزن خشک زیست‌توده، نرخ رشد مخصوص، مقادیر کلروفیل و کارتنوئید در محیط کشت فاضلاب در 12 ساعت روشنایی و 12 ساعت خاموشی موردبررسی قرار گرفت. آناالیز نتایج نشان از افزایش وزن خشک زیست‌توده، نرخ رشد مخصوص، کلروفیل و کارتنوئید به ترتیب معادل 13/47، 26/30، 33/81 و 47/36 درصد در شرایط بهینه دمای 20 درجه سانتی‌گراد، شدت تابش 2000 لوکس و مقدار 05/0 گرم در لیتر نانو ماده آمینوکلی‌منیزیم نسبت به نمونه شاهد حاصل شد. همچنین به منظور قابلیت اجرایی بودن پژوهش حاضر شرایط آزمایش در فاضلاب واقعی انجام شد.

[1] Response surface methodology–central composite design