بررسی مقایسه‌ای پیامدهای تغذیه‌ معده‌ای زودرس و دیررس در بیماران ترومایی تحت تهویه مکانیکی در بخش مراقبت‌های ویژه: یک مطالعه کوهورت آینده نگر

Abstract

زمینه و هدف: یکی از چالش­‌های مهم در مورد تغذیه بیماران بستری در بخش مراقبت‌های ویژه، زمان شروع تغذیه گوارشی است. این مطالعه با هدف بررسی مقایسه­‌ای پیامدهای تغذیه‌ معده­‌ای زودرس و دیررس در بیماران ترومایی تحت تهویه مکانیکی در بخش مراقبت­‌های ویژه انجام شد. روش‌ها: این مطالعه کوهورت آینده‌­نگر در زنجان، در سال 1399 انجام شد. 78 بیمار ترومایی تحت تهویه مکانیکی به­‌صورت در دسترس انتخاب شدند. بیماران با توجه به زمان تغذیه در دو گروه تغذیه گوارشی زودرس و دیررس قرار گرفتند. در این بیماران متغیرهای پیامد، حجم باقیمانده معده (در طی پنج روز) پنومونی آسپیراسیون (روز اول، سوم و پنجم) و شاخص­‌های تغذیه­‌ای آزمایشگاهی (روزهای اول، سوم، پنجم و دهم) مورد ارزیابی قرار گرفت. داده‌­ها با استفاده از نرم‌­افزار SPSS نسخه 22 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: نتایج آنالیز واریانس در اندازه­‌گیری­‌های مکرر نشان داد میزان حجم باقیمانده معده در گروه تغدیه زودرس (0) به‌­طور معناداری پایین‌­تر از گروه تغذیه دیررس (32/28±11/42) بود (0/001>P). میزان وقوع پنومونی با آزمون کوکران­‌کیو در بین دو گروه اختلاف معنادار آماری نشان نداد (0/05<P). مقایسه شاخص­‌های آزمایشگاهی با آنالیز واریانس در اندازه­‌گیری­‌های مکرر نشان داد، که پروتیین توتال و کلسیم در گروه تغذیه دیررس افرایش معنادار آماری داشت، همچنین فسفر، منیزیم و لنفوسیت در گروه تغذیه زودرس افزایش معنادار آماری نشان داد (0/05<P). هر چند این شاخص­‌ها از نظر بالینی تفاوت معناداری بین دو گروه نداشتند. نتایج مدل رگرسیون چندگانه گام به گام نشان داد که شدت بیماری در پیش‌­بینی میزان شاخص­‌های آزمایشگاهی پروتیین توتال، کلسیم، لنفوسیت و فسفر و سطح هوشیاری در پیش­‌بینی شاخص منیزیم نقش داشتند. نتیجه‌گیری: با توجه به تاثیر تغذیه زودرس بر حجم باقیمانده معده، شروع تغذیه زودرس در بیماران ترومایی توصیه می‌­شود.