تأثیر آموزش مهارت‌های معنوی بر کیفیت زندگی مراقبان خانوادگی بیماران تحت درمان با همودیالیز

Abstract

سابقه و هدف: مسئولیت و نگرانی‌های مراقبان بیماران همودیالیزی کیفیت زندگی آنان را مختل می‌کند. ازآنجاکه معنویت به‌عنوان یکی از ابعاد وجودی انسان نقش مهمی در توانایی مقابله با استرس دارد، هدف از این مطالعه تعیین تأثیر آموزش برنامه‌های معنوی بر کیفیت زندگی مراقبان بیماران تحت همودیالیز است. مواد و روش‌‌ها: این مطالعه مداخله‌ای از نوع مقایسه قبل و بعد از مداخله، بدون گروه کنترل روی 30 مراقب خانوادگی بیماران همودیالیزی مراجعه‌کننده به مرکز دیالیز شهرستان طبس در سال 1399 انجام شد. نمونه‌ها به روش در دسترس انتخاب شدند. مداخله شامل آموزش مهارت‌های معنوی بود که 7 جلسه 45 تا 60 دقیقه‌ای، هفته‌ای یک بار به صورت گروه‌های 6 نفره و به شیوه سخنرانی و بحث گروهی انجام شد. پرسش‌نامه روا و پایای‌ کیفیت زندگی مرتبط با سلامت مراقبان خانوادگی بیماران تحت همودیالیز قبل و بعد از مداخله توسط واحدهای پژوهش تکمیل شد. داده‌ها با استفاده از آزمون‌های آماری توصیفی و استنباطی با نرم‌افزار SPSS نسخه 20 تجزیه‌وتحلیل شد. یافته‌ها: بین کیفیت زندگی کلی و بعد تشویش‌های ذهنی قبل و بعد از مداخله تفاوت آماری معناداری وجود داشت (0.05>P ). این تفاوت در ابعاد بار مراقبتی، تعارض، خودشکوفایی و درک مثبت از خود معنادار نبود (0.05<P). نتیجه‌گیری: آموزش مهارت‌های معنوی بر کیفیت زندگی مراقبان بیماران تحت همودیالیز تأثیر مثبتی دارد. لذا با گنجاندن برنامه آموزش مهارت‌های معنوی برای مراقبان بیماران می‌توان کیفیت زندگی آنان را ارتقا داد.